خاکستر سوزان






حکیم فردوسی در "طبران طوس" در سال 329 هجری به دنیا آمد. پدرش از دهقانان طوس بود و از نظر مادی دارای ثروت و موقعیت قابل توجهی بود. از احوال او در عهد کودکی و جوانی اطلاع درستی در دست نیست ولی مشخص است که در جوانی با درآمدی که از املاک پدرش داشته به کسی محتاج نبوده است؛ اما اندک اندک آن اموال را از دست داده و به تهیدستی گرفتار شده است.
فردوسی از همان ابتدای کار که به کسب علم و دانش پرداخت، به خواندن داستان هم علاقمند شد و مخصوصاً به تاریخ و اطلاعات مربوط به گذشته ایران عشق می ورزید. همین علاقه به داستانهای کهن بود که او را به فکر به نظم در آوردن شاهنامه انداخت. چنان که از گفته خود او در شاهنامه بر می آید، مدتها در جستجوی این کتاب بوده است و پس از یافتن دستمایه ی اصلیی داستانهای شاهنامه، نزدیک به سی سال از بهترین ایام زندگی خود را وقف این کار کرد.

او خود می گوبد:

بسی رنج بردم بدین سال سی
عجم زنده کردم بدین پارسی
پی افکندم از نظم کاخی بلند
که از باد و باران نیابد گزند
بناهای آباد گردد خراب
ز باران و از تابش آفتاب

فردوسی در سال 370 یا 371 به نظم در آوردن شاهنامه را آغاز کرد و در اوایل این کار هم خود فردوسی ثروت و دارایی قابل توجهی داشت و هم بعضی از بزرگان خراسان که به تاریخ باستان ایران علاقه داشتند او را یاری می کردند ولی به مرور زمان و پس از گذشت سالهایی، در حالی که فردوسی بیشتر شاهنامه را سروده بود دچار فقر و تنگدستی شد.

اَلا ای برآورده چرخ بلند
چه داری به پیری مرا مستمند
چو بودم جوان برترم داشتی
به پیری مرا خوار بگذاشتی
به جای عنانم عصا داد سال
پراکنده شد مال و برگشت حال


بر خلاف آن چه مشهور است، فردوسی سرودن شاهنامه را صرفاً به خاطر علاقه خودش و حتی سالها قبل از آن که سلطان محمود به سلطنت برسد، آغاز کرد؛ اما چون در طی این کار رفته رفته ثروت و جوانی را از دست داد، به فکر افتاد که آن را به نام پادشاهی بزرگ کند و به گمان اینکه سلطان محمود چنان که باید قدر او را خواهد شناخت، شاهنامه را به نام او کرد و راه غزنین را در پیش گرفت. اما سلطان محمود که به مدایح و اشعار ستایش آمیز شاعران بیش از تاریخ و داستانهای پهلوانی علاقه داشت، قدر سخن فردوسی را ندانست و او را چنانکه شایسته اش بود تشویق نکرد.

علت این که شاهنامه مورد پسند سلطان محمود واقع نشد، درست معلوم نیست. بعضی گفته اند که به سبب بدگوئی حسودان، فردوسی نزد محمود به بی دینی متهم شد (در واقع اعتقاد فردوسی به شیعه که سلطان محمود آن را قبول نداشت هم به این موضوع اضافه شد) و از این رو سلطان به او بی اعتنائی کرد. ظاهراً بعضی از شاعران دربار سلطان محمود به فردوسی حسد می بردند و داستانهای شاهنامه و پهلوانان قدیم ایران را در نظر سلطان محمود پست و ناچیز جلوه داده بودند. به هر حال سلطان محمود شاهنامه را بی ارزش دانست و از رستم به زشتی یاد کرد و بر فردوسی خشمگین شد و گفت: که "شاهنامه خود هیچ نیست مگر حدیث رستم، و اندر سپاه من هزار مرد چون رستم هست".

گفته اند که فردوسی از این بی اعتنائی سلطان محمود بر آشفت و چندین بیت در هجو سلطان محمود گفت و سپس از ترس مجازات او غزنین را ترک کرد و چندی در شهرهائی چون هرات، ری و طبرستان متواری بود و از شهری به شهر دیگر می رفت تا آنکه سرانجام در زادگاه خود، طوس درگذشت. تاریخ وفاتش را بعضی 411 و برخی 416 هجری قمری نوشته اند. فردوسی را در شهر طوس، در باغی که متعلق به خودش بود، به خاک سپردند. در تاریخ آمده است که چند سال بعد، محمود به مناسبتی فردوسی را به یاد آورد و از رفتاری که با آن شاعر آزاده کرده بود پشیمان شد و به فکر جبران گذشته افتاد و فرمان داد تا ثروت فراوانی را برای او از غزنین به طوس بفرستند و از او دلجوئی کنند.

اما چنان که نوشته اند، روزی که هدیه سلطان را از غزنین به طوس می آوردند، جنازه شاعر را از طوس بیرون می بردند. از فردوسی تنها یک دختر به جا مانده بود، زیرا پسرش هم در حیات پدر فوت کرده بود و گفته شده است که دختر فردوسی هم این هدیه سلطان محمود را نپذیرفت و آن را پس فرستاد. شاهنامه نه فقط بزرگ ترین و پر مایه ترین مجموعه شعر است که از عهد سامانی و غزنوی به یادگار مانده است بلکه مهمترین سند عظمت زبان فارسی و بارزترین مظهر شکوه و رونق فرهنگ و تمدن ایران قدیم و خزانه لغت و گنجینه ادبـیات فارسی است. فردوسی طبعی لطیف داشته، سخنش از طعنه و هجو و دروغ و تملق خالی بود و تا می توانست الفاظ ناشایست و کلمات دور از اخلاق بکار نمی برد. او در وطن دوستی سری پر شور داشت. به داستانهای کهن و به تاریخ و سنن قدیم عشق می ورزید.










اطلاعات موازی به آن دسته از گروه‌ها و سازمان‌های اطلاق می‌شود که به موازات وزارت اطلاعات در زمینه‌های امنیتی پروژه‌هایی را علیه فعالان سیاسی و امنیتی طراحی و اجرا می‌نمایند. اساس وجود و نیز عملکرد این سازمان‌ها برخلاف قانون فعلی ایران ارزیابی می‌شود. اطلاعات موازی برای دستیابی به اهداف خود اقدام به ایجاد بازداشت‌گاه‌های غیرقانونی نموده که تحت نظارت سازمان زندان‌ها قرار نداشته و بدین لحاظ نیز اعمال انجام شده در آنان عمدتاً همراه با نقض متعدد موارد قانونی حقوق متهمان و بعضاً اعمال شکنجه‌های روحی و فیزیکی است. گزارش ذیل به تعدادی از مهم‌ترین بازداشت‌گاه‌های اطلاعات موازی و شرح رفتارهای صورت گرفته در آن‌ها می‌پردازد. در بخش‌هایی از متن از توضیحات امیر فرشاد ابراهیمی، دبیر سیاسی اسبق انصار حزب‌الله و فعال فعلی حقوق بشر استفاده شده است.

بازداشتگاه کهریزک

سوله کهریزک یا کمپ کهریزک بازداشتگاهی در شهر سنگ از توابع شهرری استان تهران است که پس از تٱسیس طی چندین سال در عملیات‌های مختلف از جمله تخریب محله «خاک سفید» و سپس به طور گسترده در طرح موسوم به ارتقای امنیت اجتماعی و سرکوب معترضان به انتخابات مورد استفاده قرار گرفت. بنابر گزارش‌ها در این بازداشت گاه عده ای از افراد بازداشتی مورد تجاوز قرار گرفتند وعده‌ای به دلیل ضرب و شتم شدید و عدم مراقبت پزشکی در آن جان باختند. در ۶ مرداد ۱۳۸۸ پس از آنکه مرگ محسن روح الامینی فرزند یکی از مقامات حکومتی به انتقادات گسترده انجامید، آیت‌الله خامنه‌ای به دلیل آنچه که « نداشتن استانداردهای لازم برای نگهداری زندانیان » نامید دستور تعطیلی آن را صادر نمود. هر چند دستگیرشدگان اعلام کردند که این بازداشتگاه تا روزها پس از این دستور همچنان مورد استفاده بوده ‌است.

کمیته گزارشگران حقوق بشر در مرداد ماه سال 86 مجموعه‌های گزارش‌های تکان دهنده از برخوردهای صورت گرفته با متهمین طرح امنیت اجتماعی منتشر نمود که در آن به سوله‌ی کهریزک به عنوان محل نگهداری متهمان و برخورد شده در آن اشاره نمود. نیز مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران طی گزارش‌های به این رفتارها اشاره نمود. بنابر گزارش‌ها سوله کهریزک در این زمان فاقد آب، تهویه، وسایل گرم کننده و خنک کننده، هرگونه کف پوش، موکت و تخت خواب، نور کافی، سرویس بهداشتی قابل استفاده و حمام بوده‌است. کمپ کهریزک تا سه ماه آب لوله کشی نداشت و زندانیان تا سه ماه حق نداشتند برای دستشویی از آب استفاده کنند. آب فقط به شرط کتک و کابل خوردن به آنها داده می‌شد. تا یک ماه اول آب را از گالن‌های گازوئیل می‌خوردند که موجب تهوع و استفراغ می‌شد. در دو ماه اول، هر زندانی می‌توانست فقط در ساعتهای ۱۰ صبح و ۱۰ شب ۳ دقیقه از دستشویی استفاده کند و به شرط کتک خوردن و سینه خیز رفتن و پارس کردن مثل سگ، از اب استفاده کند. البته در ۲۰ روز اول در را باز نمی‌کردند و بازداشتی‌ها مجبور بودند همانجا که زندگی می‌کنند جلوی هم ادرار و مدفوع کنند، بعد از ۲۰ روز که در را باز کردند کف سوله را با آب فشار قوی شستند.

غذا دو وعده در ساعت ۱۶:۳۰ و ۲۱:۳۰ میان زندانیان پرتاب می‌شد که شامل یک چهارم نان لواش و یک سیب زمینی بسیار کوچک (تقریبا ۵۰ گرمی برای هر نفر) بود. گاهی افرادی که ضعیفتر بودند و تاکنون این مکانها را ندیده بودند را وادار می‌کردند برای دریافت غذا چهار دست و پا مثل سگ پارس کنند و سیب زمینی را با دندان از روی زمین بردارند. در اثر سوءتغدیه به زودی زندانیان چنان وضعی پیدا کردند که با هر ضرب و شتم کوچکی بیهوش می‌شدند و بیشترشان یک سوم تا نصف وزن خود را از دست دادند. زندانیان کهریزک که اکنون به زندانهای دیگر منتقل شده‌اند هنوز به شرایط عادی برنگشته‌اند و به انواع بیماریهای گوارشی مبتلا هستند. در کهریزک کمتر از نیم متر جا برای هر کسی بود و زندانیان گاهی مجبور بودند نوبتی بخوابند.

ضرب و شتم زندانیان با باتوم، کابل ، سیم‌های برق بافته شده و شوک الکتریکی انجام می‌شد. دست و پای آنها را به صورت کمانی و قپانی می‌بستند و کتک می‌زدند. گاهی هم با دست و پای بسته آنها را تاب داده و پرت می‌کردند. گاهی هم دستها و پاهای زندانیان را به همدیگر می‌بستند. گاهی کف پای زندانیان را می‌زدند و سپس مجبورشان می‌کردند روی پاهای ملتهب خود راه بروند. گاهی برای تحقیر و وحشت ، عورت آنها را جلوی دیگر زندانیان نشان داده و با باتوم و شیشه به آنها تجاوز می‌کردند و در صورتی که زندانی میپذیرفت تا فحشهای بسیار رکیکی به خود دهد، شکنجه متوقف می‌شد.

پس از آن در خرداد ماه امسال گزارش‌هایی از انتقال بازداشت‌شدگان اعتراضات پس از انتخابات علی‌الخصوص روز 18 تیر به این مکان، شکنجه فیزیکی و تجاوز به تعدادی از آن‌ها منتشر شد. یکی از آزاد شدگان در توصیف از وضعیت کهریزک در این دوره می‌گوید: یکی از بازداشتی‌ها در اثر برخورد باتوم به سرش، کم کم بینایی خود را از دست داد؛ ولی با وجود اطلاع شکنجه‌گران کهریزک از وضعیت وی، او را از این محل غیر بهداشتی خارج نکردند. دو روز قبل از آزادی، بازداشت‌شده‌ها به اوین منتقل می‌شوند و فردی که بینایی خود را از دست داده بود، در اتوبوسی که به سمت اوین در حرکت بود، بر روی پای یکی دیگر از بازداشت شدگان جان می‌سپارد. از دیگر شکنجه‌ها در کهریزک آن است که بدن‌ها را خیس می‌کنند و بعد با شلنگ و سیم، بازداشت‌شده‌ها را کتک می‌زنند تا درد تا عمق جان آنها نفوذ کند.

بازداشتگاه 59 سپاه

این بازداشتگاه در زير زمين های پادگان عشرت آباد واقع شده است. اين بازداشتگاه آنقدر فاقد امکانات و قرنطينه شده است که فقط افراد شاغل و دارای اختيارات و مدارج عاليرتبه در امور آن دخالت کرده و اجازه بازديد از آنجا را دارند. در موردی خاص حتی رئيس دادگستری کل استان تهران "عليزاده" در سال 84 آنرا در ليست بازداشتگاه های امنيتی فوق سری قرار داد که حتی به خود او اجازه بازديد از اين بازداشتگاه را نداده بودند. اين بازداشتگاه تحت اختيار حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران اداره می شود و تمام جرائم خاص رخ داده از جمله اتهامات امنيتی و جاسوسی واقع شده در سپاه پاسداران در آن رسيدگی و تکميل پرونده می شود.

امکانات ملاقات به صورت تعريف شده و آئين نامه ای برای متهمين بازداشتی وجود ندارد. تمام سلولهای متهمين انفرادی است و چند اتاق عمومی زير 10 نفر نیز در این بازداشتگاه وجود دارد. در آنجا از بهداشت و غذا و نور کافی و مطلوب خبری نيست .از تماس تلفنی نيز خبری نيست، مگر در حضور بازجو و کارشناس پرونده و با اجازه آنها. اين بازداشتگاه به مانند ساير بازداشتگاههای امنيتی با سيستم تعريف شده خود با متهمين برخورد می کند که برخورد شديد و خشن و عدم مراعات حقوق انسانی و نگه داشتن در بی خبری مطلق يکی از کوچکترين انواع برخوردهاست. در اين مجموعه که البته با امکانات ويژه ای که در بخش بازجويی و شکنجه و انفراديهای خاص دارد گنجايش حدود 300 نفر را داراست.

می توان گفت بازداشتگاه 59 سپاه يکی از سری ترين و مهمترين بازداشتگاههای جرائم امنيتی و جاسوسی سرتاسر کشور است که حتی در مواردی بازداشتی های آن تا مدتها بدون کوچکترين اطلاعی در آن نگهداری و شکنجه و بازجويی و يا حتی معدوم می شوند که همه اين اعمال تحت نظارت مستقيم نهاد اطلاعات سپاه پاسداران ساماندهی و انجام می شود. در اين بازداشتگاه نيز اعلام آمار رسمی افراد و اسامی آنان مرسوم نيست و همه چيز و همه کس از متهم تا مامور بازداشتگاه با شماره گذاری فراخوانده می شوند و همه جا و همه لحظه متهم با چشم بند تردد می کند و مطلقا تا زمان آزادی و يا انتقال کسی را نمی بيند و کسی هم جز بازجو و بازرسين بازداشتگاه به سراغش نمی آيند.

این بازداشتگاه دارای دو بند انفرادی با سلولهایی به ابعاد ۲×۱/۵ متر و یک بند عمومی است. زندانیان جز داخل سلول انفرادی چشم بند دارند و برای انتقال آنان به خارج زندان از آمبولانس استفاده می‌شود. پس از آغاز فعالیت دستگاه اطلاعات موازی وظیفه برخورد شدید با دانشجویان و نیروهای ملی مذهبی را بر عهده گرفت، اطلاعات بیشتری پیرامون فعالیت این زندان غیرقانونی منتشر شد. نهایتااعلام شده ‌است که این بازداشتگاه، که از مهم‌ترین بازداشتگاه‌های خارج از نظارت سازمان زندان‌ها بوده‌است، به زندان اوین (بازداشتگاه امنیتی سپاه پاسداران) منتقل شده‌است. اعتراضات دانشجویانی که پس از واقعه ۱۸ تیر دستگیر شدند و شکایت به کمیسیون اصل نود مجلس ششم و تلاش نمایندگان جنبش دانشجویی در مجلس ششم از جمله علی اکبر موسوی خوئینی و الهه کولایی در تعطیلی این بازداشتگاه موثر بود. پس از زندان توحید، این بازداشتگاه بزرگترین زندان غیر قانونی ایران بود.

بازداشتگاه نبوت

بازداشتگاه نبوت واقع در خيابان سهروردی می باشد و اداره آن مشترکا در اختيار وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران است که بر خلاف اکثر بازداشتگاههای امنيتی که در زير زمينها واقع شده اند اين بازداشتگاه با دارا بودن راه ارتباطی مستقل و بدون مزاحمت در بالای يک مجتمع تجاری و به حالت استتار شده ای قرار دارد که حالت يک خانه امن و بازداشتگاه فوق سری را دارد که دارای گنجايش بسيار کمی می باشد و بازداشتی های خاص به آنجا منتقل می شوند که بنا به شرايط جائز نيست به مکانهای معلوم و شناخته شده منتقل شوند.

می توان گفت علی رغم نظارت وزارت اطلاعات بر اين بازداشتگاه ولی عموميت نيروهای عملياتی و اجرايی و بازجويی را نيروهای حفاظت و اطلاعات سپاه پاسداران انجام می دهند. البته از اين مکان به عنوان بازداشتگاه و مکان امن موقت برای برخی بازجويی ها و بازداشت ها و يا نقطه کور در بين بازداشتگاه از نظر رخنه و نشت اطلاعاتی محسوب می‌شود. کل چنين مجموعه کوچکی از چند انفرادی و يک اتاق بازجويی تجاوز نمی کند و افرادی در حد انگشت شمار در آن نگهداری می شوند که پس از تحقيقات و بازجوئی های محرمانه به مراکز امن اصلی در بازداشتگاه های بزرگتر منتقل می شوند. در اين مکان از ثبت رايانه ای و نقل و انتقال اطلاعات در مورد شخص بازداشتی و ملاقات و يا ارجاع به مرجع قضايی خبری نيست و اکثر متهمين آنرا متهمين جرائم امنيتی و سياسی سپاه پاسداران تشکيل می دهند.

عشرت آباد

اين بازداشتگاه نيز در داخل قرارگاه مبارزه با مواد مخدر عشرت آباد واقع شده که گنجايش آن چيزی حدود 250 الی 350 نفر است. دارای 3 سالن می باشد که در هر سالن 15 ع انفرادی به ابعاد 5/1-2 متر وجود دارد که در هر انفرادی به زور 5 نفر نگهداری می شوند.متهمين بازداشتی ريز و درشت مرتبط با مواد مخدر سرتاسر تهران را به اين بازداشتگاه منتقل می کنند. در قسمت درب ورودی تمام وسايل افراد را تحويل و در کيسه های انفرادی برزنتی قرار می‌دهند. متهمين برای اينکه بتوانند پول خرج کنند اجازه بردن تمام پول خود را به بازداشتگاه دارند.

ميانگين مدت اقامت افراد تا زمان انتقال به دادگاه و يا زندان 3 الی 7 روز است البته در موارد خاصی متهمين جرم سنگين و قدرتمند را برای شناسايی رابطينشان و تحت شکنجه و بازجويی قرار دادن ماهها نيز می توانند نگه دارند. بازداشتگاه و تشکيلات عشرت آباد زير نظر اداره مبارزه با مواد مخدر نيروی انتظامی است که يکی از مشهورترين مکانها برای بازجوييهای فنی از متهمين مواد مخدر است. شدت عمل و ضرب وشتم در مورد اينگونه متهمين که با مواد مخدر سر و کار دارند در اکثر نهادهای انتظامی بسيار ضعيف و به ندرت است و اکثرا با آنها برخورد فيزيکی خاص و بسيار شديدی مثل اداره آگاهی و اطلاعات انجام نمی شود ولی بازداشتگاه مرکزی مواد مخدر عشرت آباد تنها جاييست که تا مرحله شکستن دست و پا و فک و دنده های متهمين پيش می روند و مجاز به بهره مندی از اجازه همه نوع شکنجه تا سر حد مرگ، در مورد متهمين مواد مخدری است. از بهداشت وملحفه و غذا برای بازداشتيها خبری نيست مگر پس مانده ها و ضايعات غذای سربازان و کارکنان اداره مبارزه با مواد مخدر که به صورت فله ای پخش و توزيع می شود.

مقوله استحمام و حمام به طور مطلق در اين بازداشتگاه وجود ندارد. حتی اگر فرد بازداشتی ماهها در آنجا باشد و گال بگيرد و يا شپش از سر و کول آن بالا برود. در انفراديها چيزی به نام نور و پنجره و تهويه وجود ندارد.در روز فقط 3 بار اجازه استفاده از دستشويی وجود دارد و درها هميشه بسته است و بازداشتی ها به صورت کتابی کنار هم می خوابند. سالهاست که شستن و تعويض موکت و پتوهای سلولها به فراموشی سپرده شده و اکثرا به استفراغ معتادان و ادرار و مدفوع آنانی که خود را نمی توانند نگه دارند آلوده است. سربازان هر نخ سيگار را به بازداشتی ها ما بين 5 الی 10 هزار تومان می فروشند. از بهداری و دارو و امکانات پزشکی خبری نيست مگر اينکه فرد در حال مرگ باشد که اين واقعه در بازداشتگاه مواد مخدر بسيار رخ می دهد که فرد بر اثر تشنج های پی در پی و عدم رسيدگی و اعزام به بيمارستان دچار ايست قلبی و مرگ می شود که در نهايت با صورت جلسه های ساختگی و نبود شاهد در امر عدم رسيدگی به موقع به وضعيت متهم و بازداشتی متوفی، پرونده بی سرو صدا به نفع متوليان بازداشتگاه و اداره مبارزه با مواد مخدر بسته می‌شود.

البته در مواردی نيز پرونده بازداشتی فوت شده ای را که بر اثر ضرب و شتم و خفگی در زير دست و پای مامورين بازجويی جان داده با پرونده سازی عدم رسيدن مواد مخدر و يا سنگ کوب و ايست قلبی با صورت جلسه های ساختگی بدون هيچگونه اعتراضی می بندند و دست های پنهان هميشه حامی جنايات آشکار و پنهان آنهاست که اين حمايت های ضد انسانی و ناقض حقوق بشر چنان اختياراتی به متوليان بازداشتگاهها می دهد که هر آنچه می خواهند در دخمه ها انجام دهند و صدای کسی به جايی نمی رسد که يکی از اين مجموعه ها بازداشتگاه تحت اختيار نيروی انتظامی، اداره و بازداشتگاه مبارزه با مواد مخدر عشرت آباد است.

شايد به راحتی بتوان گفت که هيچ مرجع انتظامی و نظامی و امنيتی به اندازه اداره مبارزه با مواد مخدر با قشر دختران و زنان بازداشتی سروکار نداشته باشد که بنا به گفته ها و شنيده ها مدعيات مامورين و شاهدين مرتبط با اين بازداشتگاه همه گونه اذيت و آزار و تعرض و نقض حقوق شهروندی و برخورد ناشايست و تحقير آميز توام با سوء استفاده از اين زنان و دختران بازداشتی در حريم بازداشتگاه انجام می شود که البته در موارد نادر زنان و دخترانی که به آنان تجاوز نمی شود بايد گفت نوع برخورد و تفتيشها و بازجوئيهای پشت دربهای بسته از طريق مامورين مرد و ضرب و شتم آنها از جهت اخذ اقرار و اعتراف در مورد اتهاماتشان و يا اتهامات مردان منتسب به آنان مثل پدر و برادر و يا همسر دست کمی از تجاوز و تعرض و اذيت و آزار در پرتو قانون ندارد و مامورين بازداشتگاه عشرت آباد چون يقين دارند که قشر متهمين بازداشتی در اين مجموعه آنقدر آسيب پذير هستند که کسی به فرياد آنها نمی رسند پس در مورد چه متهم زن و چه متهم مرد هر انچه که ناقض حقوق بشر و ضد انسانی است را در مورد آنها بدون ترس و واهمه اعمال می کنند. خصوصا پرونده سازی و تجاوز به نواميس بازداشتی مردم در سلولها که اکثرا دسته جمعی اتفاق می افتد و خيلی ها در جريان هستند و پای ثابت اين تجاوزات اند و اجازه افشاء و برخورد با آنرا نمی دهند و از عاملين اين جنايتها و تجاوزات به صورت مستقيم و يا غير مستقيم حمايت می کنند.

بازداشتگاه سئول معروف به ابوغريب

اين بازداشتگاه در تهران مابين افرادی که درآن نگهداری شده اند و به زندانها منتقل و يا آزاد شده اند به بازداشتگاه ابوغريب معروف شده و تحت اختيار حفاظت اطلاعات نيروی انتظامی اداره می شود و در خيابان سئول و داخل شهرک مسکونی فاطميه واقع شده که لابه لای واحدهای مسکونی گم و استتار گرديده و چند بلوک و زير زمين از اين مجتمع مسکونی به عنوان بازداشتگاه در اختيار آنهاست. در اين بازداشتگاه اکثرا جرائم خاص واقع شده در بين نيروهای انتظامی را رسيدگی می کنند و متهمين را در جهت تکميل پرونده و بازجويی و اعمال شکنجه های خاص در آن نگهداری می کنند که البته به غير از مجموع متهمين نيروی انتظامی در طی عمليات ارتقاء امنيت اجتماعی تعدادی از متهمين اين عمليات را برای دست و پا شکستن و شکنجه دادن و اقرار گرفتن به اين بازداشتگاه انتقال دادند که اکثر آنها را در کمتر از 1 هفته از آنجا به کمپ- سوله- کهريزک انتقال دادند. تمام سلولهای اين بازداشتگاه بدون استثناء انفرادی می باشد و فنی ترين و وحشتناکترين بازجوئيها چه از متهمين نظامی نيروی انتظامی و يا افراد خاص بازداشتی در آن توسط حفاظت اطلاعات نيروی انتظامی تا حد دست و پا شکستن و مرگ انجام می شود.

همانگونه که اکثر نهادهای نظامی بازداشتگاههای خاص و مخفی خود را برای اعمال شکنجه دارند و در آنها هيچگونه محدوديتی در نوع برخورد با متهمين بازداشتی نيست اين بازداشتگاه نيز مرکز جولان نيروهای حفاظت اطلاعات نيروی انتظامی است که در آن نه متهم بازداشتی ماهيتا ثبت و درج و بعهده گيری می شود و نه کسی در مورد جان و مال و خانواده و نقض حقوق آنان نگران است و تنها نگرانی در بازداشتگاه ابوغريب اين است که کارشناسان و بازجوها نتوانند هر آنچه که می خواهند به عنوان سند و مدرک و اقرار صريح از متهم تحت بازداشت بگيرند و اينکه نتوانسته باشند متهم بازداشتی را به حد اعلا شکنجه نمايند و رعب و وحشت در دل او ايجاد کنند.

66 سپاه پاسداران

اين بازداشتگاه خاص متعلق به سپاه پاسداران که به 66 سپاه معروف است در اتوبان افسريه محدوده بلوار هجرت پشت پادگان علامه طباطبائی قرار دارد و دارای سلولهای انفرادی متعدد و حتی بند عمومی است و در آن متهمين مختص سپاه پاسداران که مرتکب جرم شده اند و يا متهم هستند را نگهداری می کنند. در همین بازداشتگاه بود مدت زمانی مصطفی کاظمی و مهرداد عالیخانی نگهداری می شدند و آیت الله میلانی رهبر مذهبی گروه مهدویت نیز در آن فوت نمود.

اين بازداشتگاه دارای اکيپ های عملياتی زبده و کارآمدی در جهت پيگيری اتهامات و جرائم امنيتی در بين نيروهای سپاه است که بازجوها و کارشناسان آن با اختيارات نامحدود در مورد متهمين بازداشتی عمل می کنند و از نظر فيزيکی و نوع رفتار و نوع متهمين و ضعيت ويژه ای بر اين بازداشتگاه حاکم است و فشارها و تهديدات کمتری نسبت به بازداشتی ها اعمال می شود و نوعی بازداشتگاه در جهت ايجاد سازش و بهره برداری و بازيافت در مورد متهمين را دارد که نه کشتن متهمين آن جايز است و نه دور انداختنشان. پس در اين بازداشتگاه کارهای تخصصی در امور بازجويی و نوع برخورد با متهمين انجام می شود و بنا به دانسته ها امکانات محدودی و در حد کفايتی کمی کمتر از زندان در آن در نظر گرفته شده و تا حدودی با نظر موافق کارشناسان و بازجوها متهمين می توانند با نظارت کامل از تلفن و ملاقات بهرهمند باشند و گويا تعدادی از متهمين قتلهای زنجيره ای که احتمال سوءقصد به جانشان را در ساير زندانها و بازداشتگاهها می دادند بی سرو صدا در اين بازداشتگاه نگهداری می شوند. گنجايش اين مجموعه کمتر از 150 نفر است که البته به مانند تمام بازداشتگاههای خاص که در حال توسعه هستند اين بازداشتگاه نيز در حال توسعه و افزودن به ظرفيت و امکانات خود است. از مقوله شکنجه و بر خوردهای غير فنی با توجه به نوع متهمين در اين بازداشتگاه کمتر استفاده می شود. از این بازداشتگاه تحت عنوان بازداشتگاه افسریه (قصر فیروزه) نیز یاد می‌شود و یکی از اماکنی بود که از سوی سپاه برای نگهداری معترضان به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری دهم به کار گرفته شد. بنابر گزارش‌ها برخی از سران اصلاحات از جمله سعید حجاریان و تاج زاده مدتی در این بازداشتگاه نگه داری شده‌اند.

بازداشتگاه قمر وزارت

اين بازداشتگاه که در خيابان دبستان محدوده بين رسالت و سيد خندان واقع شده است و نزديک وزارت دفاع و در کوچه پشتی بيمارستان قمر بنی هاشم است، تحت مديريت وزارت اطلاعات قرار دارد و اداره می شود. از اين بازداشتگاه توسط درب کوچکی که در انتهای کوچه واقع شده است استفاده می شود که هيچ نام و نشانی بر روی آن حک نشده است.اين بازداشتگاه 2 طبقه می باشد و دارای حياط و 4 اتاق مصاحبه و بازجويی و 8 سلول انفرادی که 6 سلول در طبقه بالا و 2 سلول در طبقه هم کف می باشد که تمام سلولها در طبقه بالا و پائين به گونه ای طراحی شده که همه دور يک محيط دايره ای قرار گرفته اند.

اين مکان برای بازجوئيها وتحقيقات مقدماتی کارشناسان و بازجوهای وزارت اطلاعات به دور از تنش و در تير رس قرار گرفتن است که اکثرا پرونده های خاص فعالان و مبارزان سياسی را به همراه متهمانش رسيدگی می کنند و اکثرا افراد منتقل شده به اين بازداشتگاه مدت زمان زيادی را در آن سپری نمی کنند و از امکانات محدودی نسبت به بازداشتگاههای رسمی برخوردارند و همان قوانين هفته ای 1 الی 2 بار استحمام و 3 تا 5 نوبت استفاده از دستشوئی پيروی می کنند و متهمين در آن ثبت و يا اعلام بعهده گيری نمی شوند و با فضای خارج ارتباط متهمين قطع است و تمام مراحل تحقيقات و بازجويی با چشم بند سپری می شود و اعطاء هر امتيازی به غير از ملاقات که شديدا بهره مندی از آن ناممکن است در اختيار کارشناس پرونده می باشد که تمام خواسته های متهم در قبال نوع عملکرد و بازجويی ها تعيين و اجابت می شود که در اين بين به هيچ عنوان آدرس محل نگهداری متهمين بازداشتگاه قمر در اختيار خانواده ها قرار نمی گيرد و حتی اگر اطلاعاتی در مورد نگهداری و يا بازداشت فرد توسط مامورين وزارت اطلاعات به بستگان بازداشتی ارائه شود اما محل بازداشتگاههايی مثل قمر در اختيار هيچ کس قرار نمی گيرد.

بازداشتگاه منفی چهار وزارت کشور

بر اساس گزارش‌های موجود در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۸، یکی از خبرنگاران خارجی، در حال مصاحبه با مردم در خیابان‌های نزدیک ساختمان وزارت کشور دستگیر و پس از انتقال به زیر زمین وزارت کشور، تعدادی از مردم بازداشت‌ شده را در آنجا دیده ‌است. همچنین در جریان حمله به کوی دانشگاه تهران (۲۵ خرداد ۱۳۸۸)، شماری از دانشجویان آزاد شده کوی دانشگاه تهران اعلام کردند بامداد دوشنبه ۲۵ خرداد، بیش از ۵۰ دانشجو توسط افراد لباس شخصی که به انواع سلاح‌های سرد و گرم مجهز بودند، بازداشت و به زیرزمین ساختمان وزارت کشور منتقل شده بودند. این دانشجویان که برخی از آن‌ها در جریان حمله به کوی دانشگاه زخمی شده بودند، ساعت‌ها در زیر زمین وزارت کشور مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.

سوله پاسارگاد

سوله پاسارگاد، واقع در نزدیکی پاسگاه نعمت آباد (حوالی تهران، ابتدای جاده ساوه) یکی دیگر از بازداشتگاه‌های غیرقانونی اطلاعات موازی ایران است. نام این بازداشتگاه پس از اعتراضات انتخابات ریاست جمهوری دهم مطرح شد. تعدادی از بازداشت‌شدگان اظهار داشتند که در این سوله‌ها، آنها را عریان نگهداری شده و در معترض تهدید به آزار جنسی قرار داشته‌اند. این مکان پیش از این کارخانه اسلحه سازی متعلق به وزارت دفاع بوده‌است






صمد بهرنگی (۲تیر۱۳۱۸ــ ۹ شهریور۱۳۴۷) معروف به بهرنگ، داستان‌نویس محقق، مترجم، و شاعر ایرانی بود. معروف‌ترین اثر او داستان ماهی سیاه کوچولو است.
او همچنین تألیفاتی در مورد آموزش بی ‌قاعده زبان فارسی در آذربایجان و تحقیقاتی در مورد ادبیات شفاهی آذربایجان نیز نگاشته‌است.صمد در ۱۳۱۸ در محلهٔ چرنداب شهر تبریز به دنیا آمد. پدرش زهتاب بود. پس از تحصیلات ابتدایی و دبیرستان در مهر۱۳۳۴به دانشسرای مقدماتی پسران تبریز رفت که در خرداد 36 از آنجا فارغ‌التحصیل شد. از مهر همانسال آموزگار شد و تا پایان عمر در آذرشهر، ممقان، قاضی جهان، گوگان، و آخی جهان در استان آذربایجان شرقی ایران که آن زمان روستا بودند تدریس کرد.

در مهر۱۳۳۷برای ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ زبان وادبیات انگلیسی به دورهٔ شبانه دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز رفت و هم‌زمان با آموزگاری ، تحصیلش را تا خرداد ۱۳۴۱ و دریافت گواهی‌نامهٔ پایان تحصیلات ادامه داد. بهرنگی در ۱۳۳۹ اولین داستان منتشر شده‌اش به نام عادت را نوشت. که با تلخون در ۱۳۴۰، بی‌نام در ۱۳۴۲، و داستان‌های دیگر ادامه یافت. او ترجمه‌هایی نیز از انگلیسی و ترکی استانبولی به فارسی و از فارسی به ترکی آذربایجانی (از جمله ترجمهٔ شعرهایی از مهدی اخوان ثالث، احمد شاملو ، فروغ فرخزاد، و نیما یوشیج) انجام داد. تحقیقاتی نیز در جمع‌آوری فولکلور آذربایجان و نیز در مسائل تربیتی از او منتشر شده‌است. بهرنگی در شهریور ۱۳۴۷در رود ارس و در ساحل روستای شام‌گوالیک غرق شد و جسدش را چند روز بعد در ۱۲ شهریور در نزدیکی پاسگاه کلاله در چند کیلومتری محل غرق شدنش از آب گرفتند. جنازهٔ او در گورستان امامیهٔ تبریز دفن شده‌است.
نظریات متعدد و مختلفی دربارهٔ مرگ بهرنگی وجود دارد. از روزهای اول پس از مرگ او، در علل مرگ او هم در رسانه‌ها و هم به شکل شایعه بحث‌هایی وجود داشته‌است. یک نظریه این است که وی به دستورِ یا به دستِ عوامل دولت پادشاهی پهلوی کشته شده‌است. نظریهٔ دیگر این است که وی به علت بلد نبودن شنا در ارس غرق شده‌است.
تنها کسی که معلوم شده‌است در زمان مرگ یا نزدیک به آن زمان، همراه بهرنگی بوده‌است شخصی به نام حمزه فراهتی است که بهرنگی همراه او به سفری که از آن باز نگشت رفته بود. اسد بهرنگی، که گفته‌است فراهتی را دو ماه بعد در خانهٔ بهروز دولت‌آبادی دیده‌است، از قول او گفته‌است : «من این طرف بودم و صمد آن طرف‌تر. یک دفعه دیدم کمک می‌خواهد. هر چه کردم نتوانستم کاری بکنم.»

سیروس طاهباز دراین‌باره می‌نویسد : «بهرنگی [...] خواسته بود تنی به آب بزند و چون شنا بلد نبود، غرق شده بود. جلال آل‌احمد مرگ بهرنگی را مشکوک تلقی کرد. اما حرف بهروز دولت‌آبادی برایم حجّت بود که مرگ او را طبیعی گفت و در اثر شنا بلدنبودن. » اسد بهرنگی شنا بلد نبودن صمد را تأیید می‌کند ولی دربارهٔ نظر طاهباز و دیگران می‌گوید«همه از دهان بهروز دولت‌آبادی حرف زده‌اند نه این که واقعاً تحقیقی صورت گرفته باشد تابه حال برخورد تحقیقی دربارهٔ مرگ صمد نشده‌است.»
طرفداران به قتل رسیدن صمد ادعا میکنند که در ماه شهریور رود ارس کم‌آب است و در نتیجه احتمال غرق شدن سهوی وی را کم میمانند. اسد بهرنگی کم‌آب بودن محل غرق شدن صمد را تأیید می‌کند و دراین‌باره می‌گوید «البته بعضی جاها ممکن است پر آب شود. [...] هیچ‌کس نمی‌آید در محلی که جریان آب تند است آب‌تنی یا شنا کند، چه برسد به صمد که شنا هم بلد نبود.» با این وجود تأکید می‌کند : «البته هیچ‌کس ادعا نمی‌کند که فراهتی مأمور ساواک بود یا مأمور کشتن صمد.»
جزئیات متناقض دیگری نیز دربارهٔ مرگ بهرنگی روایت شده‌است. از جمله اسد بهرنگی گفته‌است : «جسد [...] صورت و بدنش سالم بود. دو سه تا جای زخم، طرف ران و ساقش بود، چیزی شبیه فرورفتگی. رئیس پاسگاه در صورت‌جلسه‌اش، به جای زخم‌ها اشاره کرد. بعدها البته توی پاسگاه دیگری این صورتجلسه عوض شد». اسد بهرنگی به همین تناقضات به شکل دیگری اشاره کرده‌است، از جمله این که گفته‌است فرج سرکوهی در جایی نوشته‌ است که فراهتی گروهی را که به دنبال جسد صمد می‌گشته‌اند (و به گفتهٔ اسد بهرنگی شامل اسد بهرنگی، کاظم سعادتی، و دو نفر از شوهرخواهر های بهرنگی بوده‌است) همراهی می‌کرده‌ ، در حالی که چنین نبوده‌است.

جلال آل‌احمد شش ماه بعد از مرگ صمد در نامه‌ای به منصور اوجی شاعر شیرازی می‌نویسد «...اما در باب صمد. درین تردیدی نیست که غرق شده. اما چون همه دلمان می‌خواست قصه بسازیم ساختیم...خب ساختیم دیگر آن مقاله را من به همین قصد نوشتم که مثلاً تکنیک آن افسانه سازی را روشن کنم برای خودم. حیف که سرودستش شکسته ماند و هدایت کننده نبود به آن چه مرحوم نویسنده اش می‌خواست بگوید...»
برادر صمد بهرنگی (اسد بهرنگی) در این باره می‌گویذ:همه می‌دانند که ویژه نامه آرش چند ماهی پس از مرگ صمد بهرنگی منتشر شد و آن موقع هم دوستان نزدیک صمد بر مرگ او مشکوک بودند. با اطلاعاتی که از جریانات تابستان ۴۷ داشتند کشته شدن صمد را وسیله عمله‌های رژیم که شاید ساواک هم مستقیما درآن دست نداشته باشد دور از انتظار نمی‌دانستند. اسد بهرنگی در قسمت دیگری از این کتاب می‌گوید:«در زمانی که ما در کنار ارس دنبال صمد می‌گشتیم و صمد راداد می‌زدیم مامورین ساواک به خانه صمد آمده وهمه چیز را به هم ریخته بودند.میز تحریر مخصوص او را شکسته بودند و نامه‌ها و یادداشت‌هایش را زیر و رو کرده و اهل خانه را مورد باز جویی قرار داده بودند، و چند کتاب و یادداشت برداشته و برده بودند و خوشبختانه کتابخانهٔ اصلی صمد را که در آن طرف حیاط بود ندیده بودند.»حمزه فراهتی در کتاب خود اظهار می‌کند که «صمد بهرنگی شهید ساختگی شد» و قتل او کار ساواک نبوده‌است.

کتاب‌های منتشر شده در این زمینه

اشرف دهقانی، « رازهای مرگ صمد »

حمزه فراهتی « از آن سال‌ها و سال‌های دیگر »

اسد بهرنگی « برادرم صمد بهرنگی »

برخی آثار صمد بهرنگی با نام مستعار چاپ شده‌است. از جملهٔ نام های مستعار وی میتوان به «ص. قارانقوش»، «چنگیز مرآتی»، «صاد»، «داریوش نواب‌مراغی» ، «بهرنگ»، «بابک بهرامی» ، «ص. آدام» ، و «آدی باتمیش» اشاره کرد.


قصه‌ها

بی‌نام - ۱۳۴۴

اولدوز و کلاغها - پاییز ۱۳۴۵

اولدوز و عروسک سخنگو - پاییز ۱۳۴۶

کچل کفتر باز - آذر ۱۳۴۶

پسرک لبو فروش - آذر ۱۳۴۶

افسانه محبت - زمستان۱۳۴۶

ماهی سیاه کوچولو - تهران ، مرداد ۱۳۴۷

پیرزن و جوجه طلایی‌اش - ۱۳۴۷

یک هلو هزار هلو - بهار ۱۳۴۸

۲۴ ساعت در خواب و بیداری - بهار ۱۳۴۸

کوراوغلو و کچل حمزه - بهار ۱۳۴۸

تلخون و چند قصه دیگر - ۱۳۴۲

کلاغها، عروسکها و آدمها


کتاب و مقاله

کند و کاو در مسائل تربیتی ایران - تابستان ۱۳۴۴

الفبای فارسی برای کودکان آذربایجان

مجموعه مقاله‌ها - تیر ۱۳۴۸


فولکلور و شعر

افسانه‌های آذربایجان(ترجمه فارسی) - جلد ۱ - اردیبهشت ۱۳۴۴

افسانه‌های آذربایجان (ترجمه فارسی) - جلد ۲ - تهران، اردیبهشت ۱۳۴۷

تاپما جالار ، قوشما جالار (مثلها و چیستانها) - بهار ۱۳۴۵

پاره پاره (مجموعه شعر از چند شاعر) - تیر ۱۳۴۲


مجموعه مقاله‌ها

انشا و نامه‌نگاری برای کلاسهای ۲ و ۳ دبستان

آذربایجان در جنبش مشروطه


ترجمه‌ها

ما الاغها! - عزیز نسین - پاییز ۱۳۴۴

دفتر اشعار معاصر از چند شاعر فارسی زبان

خرابکار (قصه‌هایی از چند نویسنده ترک زبان) - تیر ۱۳۴۸

کلاغ سیاهه - مامین سیبیریاک (و چند قصه دیگر برای کودکان) خرداد ۱۳۴۸

بهرنگی در شهریور ۱۳۴۷در رود ارس و در ساحل روستای شام‌گوالیک غرق شد و جسدش را چند روز بعد در ۱۲ شهریور در نزدیکی پاسگاه کلاله در چند کیلومتری محل غرق شدنش از آب گرفتند. جنازهٔ او در گورستان امامیهٔ تبریز دفن شده‌است.






دانش ما از آغاز جشن گرفتن نوروز بسيار محدود است। مدارک نوشتاری در تاريخ ايران، تا قبل از قرن اول بعد از ميلاد ذکری از نوروز نمی کنند. هرچند که بسياری از محققان بر اين عقيده هستند که يکی از دلايل ساختمان مجموعه پارسه (تخت جمشيد)، جشن گرفتن نوروز و بارعام نوروزی شاهنشاهان هخامنشی بوده، اما نبود هيچگونه نشانه ای از وقوع اين مراسم در دوران هخامنشی، برای بعضی از دانشمندان اين سوال را پيش آورده که آيا نوروز در دوران باستانی به عنوان يک مراسم دولتی جشن گرفته می شده يا نه؟

نخستين برخورد ما با نوروز در مدارک تاريخی به سلطنت ولاش اول اشکانی (78-51 پ م) باز می گردد. ولاش اول را عموما" پايه گذار بسياری از مراسم ايرانی از جمله سده می دانند و نوشته شدن قسمتهايی از اوستا را نيز به دوران او نسبت می دهند. متاسفانه کمبود مدارک کامل ما را از تحقيق لازم در مورد جزئيات برگزاری نوروز در دوران اشکانی محروم می کند.برعکس، از مراسم نوروز در دوران ساسانی(650-224 پ م) اطلاعات جامعی در دست داريم. کتيبه های ساسانی، پند نامه ها و ديگر قطعه های ادبيات ايرانی ميانه، از برگزاری جشن سال نو در دربار ساسانی صحبت می کنند. مراسم بار نوروزی که در آن شاهنشاه برای تمام اعضای دولت و نمايندگان ملت، بارعام ترتيب می داد، از بازمانده های مراسم ساسانی است.

مراسم بارعام شاهانه در دوران بعد از اسلام نيز باقی ماند و تمام شاهان ايران، حتی پادشاهانی که از اصل غير ايرانی ميامدند (مانند سلاطين غز و مغول) نيز دربار خود را برای برگزاری رسوم ايرانی و از جمله نوروز آماده می کردند. در دربار خلفای عباسی که از بسياری جهات خود را ادامه شاهنشاهان ساسانی می دانستند، نوروز از مهمترين جشنهای سال بود و بار نوروزی با تمام جلال و شکوه آن انجام می گرفت.با وجود داشتن مدارک مورد اطمينان در مورد جشن گرفته شدن نوروز در دوران ساسانی، دليلی در دست نداريم که نوروز را جشنی با گذشته بسيار قديميتر از دوران ساسانی فرض نکنيم. بسياری از جشنهای مهم جهان در ابتدا تنها بوسيله مردم عامی برگزار می شدند و جزو برنامه های سلطنتی حساب نمی گشتند. قديمی بودن و دست نخوردن مراسم نوروز می تواند گواهی از اين باشد که اين جشن مدتها قبل از اينکه پادشاهان ساسانی (و شايد اشکانی) آنرا تبديل به جشنی رسمی کنند، وجود داشته و مانند امروز، بوسيله همه مردم ايران جشن گرفته می شده.

ريشه های تاريخی نوروز
اکثر مردم نوروز و جشنهای جنبی آن (چهارشنبه سوری و سيزده بدر) را جشنهايی با گذشته صد در صد ايرانی می دانند. بعضی از اين مراسم، بخصوص چهارشنبه سوری، بخاطر اهميت آتش در آن، حتی وابسته به دين زرتشت دانسته شده. از طرفی، شواهد مختلف نشاندهنده اين مطلب هستند که اين جشنها تاريخی فراتر از قوم «ايرانی» (به معنای قوم هندو-اروپايی مهاجری که در حدود سال 3000 سال قبل به ايران آمدند) دارند و احتمالا" از مراسم قبل از آريايی اين فلات سرچشمه می گيرند و چه بسا اقوام عيلامی، کاسی، گوتی و ديگر اقوام باستانی نيز آنها را جشن می گرفته اند.منبع اطلاعات ما در مورد باورهای اقوام هندو-ايرانی و بعدا" ايرانی، در درجه اول قديمترين قسمتهای اوستا و در حالت دوم، مقايسه باورهای ديگر مردم هندو-اروپايی (بخصوص هندو-آريايی ها) با باورهای ايرانيان باستان است. ريگ ودا، قديميترين بخش وداهای هندو-آريايی، يکی از بهترين منابع موجود برای پی بردن به اصول اعتقادی و جشنها و مراسم اقوام آريایی (هندو-ايرانی) است. باورهای اقوام ديگر مانند سکاها، نورستانی ها، و مردم ايرانی زبانی که در ماوراالنهر و مناطق شرق کوههای پامير زندگی می کردند نيز می توانند الگوهای ما برای فهميدن باورهای ايرانی های باستان باشند.

در اوستا، بخصوص در گاثاها و بقيه يسناها که قديميترين بخشهای اين کتاب هستند، هيچگاه صحبتی از نوروز و جشنهای وابسته به آن نشده است. مراسم اوستايی اصولا" نيايشهايی به امشاسپندان مختلف و فره وشی ها هستند. يسناها سرودهايی هستند که برای ستايش ميترا، آناهيتا، ورونا، هوم، و ديگر امشاسپندان نوشته شده اند که در جشنهای وابسته به آنها بايد خوانده شوند (کلمه های «جشن» و «يسنا» از يک ريشه هستند). در نتيجه، دربخشهای قديم اوستا ذکری از جشنهای نوروز، چهارشنبه سوری، سيزده بدر و يا حتی سده نداريم. نخستين نشانه از نوروز در اوستا، در فرگرد دوم «ويديودات» است که در ضمن توضيح زندگی «ييم» (جمشيد)، به دستور برگزاری نوروز نيز اشاره شده (اين روايت را فردوسی نيز ذکر می کند). اما ويديودات از اخيرترين بخشهای اوستاست که به احتمال زياد يا در دوران ساسانی نوشته شده و يا در آن دوران بطور کامل بازنويسی شده و بسياری از باورهای زرتشتی ساسانی در اين کتاب وارد شده. با نگاه کردن به باورهای مندرج در ريگ ودا نيز اثری از مراسمی مانند جشنهای بالا نمی بينيم. جشن شروع سال در نزد اين اقوام اهميت زيادی نداشته و ذکر خاصی از برگزاری مراسم بخصوصی برای آن نمی کنند. همچنين در باورهای مردم نورستان افغانستان که تا صد سال قبل که به جبر مسلمان شدند، زير نام «کافران» به پرستش خدايان باستانی هندو-ايرانی ادامه می دادند، هيچ اثری از نوروز وجود ندارد، هرچند که جشنهای سنتی نزد اين مردم کاملا" حفظ شده است.

از طرفی، با نگاه کردن به طرز زندگی اقوام هندو-ايرانی و مقايسه آن با اقوام ساکن ايران و بين النهرين، می توانيم به نتايجی در مورد ريشه های تاريخی نوروز و جشنهای ديگر مربوط به آن برسيم. اقوام هندو-ايرانی بطور اعم، از راه دامداری و پرورش اسب زندگی می کردند و زندگی آنها برمبنان کوچ نشينی بنا شده بود. اين طرز زندگی به اين معنی بود که هندو-ايرانی های باستان (مانند سکاهای دوران تاريخی، سرمتها، هيونها، مغولان، و ترکها) به دنبال حيوانات خود برای پيدا کردن چراگاههای سرسبز روان بودند. در دشتهای محل سکونت اين اقوام، فقط دو فصل زمستان و تابستان معنی داشت و به دليل طبيعت نامعمول آن، خط تقسيم و زمان اين دو فصل همواره نامعلوم بود.اما مردم ساکن فلات ايران، عيلامی ها، کاسی ها، گوتی ها، اورارتو، ميتانی ها، و تا حد بيشتری مردمان ساکن بين النهرين، وابسته به زندگی کشاورزی ساکن بودند. اين بدين معنی بود که ترتيب کاشت، داشت، و برداشت محصولاتی نظير گندم، مشغله اصلی اين مردم محسوب می شد و زمان انجام هرکدام از اين وظايف، اهميت خاصی داشت. می بينيم که نوشتن تقويمهای نجومی که برمبنای آن حصول فصلها را معين می کردند، از دستاوردهای اين مردم است. طغيانهای سالانه رودخانه ها، شروع فصل گرما، زمان برداشت محصول، زمان رها کردن نوبتی زمين ها، همه و همه از مشغوليات زندگی کشاورزی بوده و هستند. به همين دليل، تقسيم سال به دوازده ماه و چهار فصل (که حضورشان در اين منطقه کاملا" حس می شد)، تقسيم ماه به بيست و هشت روز (بر مبنای تقويم قمری) و وضع کردن هفته، همه از تقسيمات مردم سومر و بابل بود که از طرف مردمان همسايه آنها نيز استفاده می شد.
از جشن گرفته شدن آغاز بهار در بابل باستان مدارک بسياری در دست داريم. در روز آغاز بهار، پادشاه به سوی معبد مردوک، خدای بابل، می رفت و با در دست گرفتن دستهای اين خدا، حمايت او را از سلطنت خود نشان می داد. بعد از اين مراسم، پادشاه به قصر سلطنتی باز می گشت و دستور بارعام می داد که همه مردم می توانستند به ملاقات پادشاه بيايند. اهميت اين مراسم را در آنجايی می توانيم ببينيم که بعد از تسخير بابل از طرف کورش، پادشاهان پارسی تا زمان خشايارشا نيز هرساله اين مراسم را انجام می دادند. پايان جشنهای بهاری در روز سيزدهم بهار (که اولين بار در افسانه های بابلی به عنوان عدد شوم شناخته شد) با رفتن همه اهالی شهر، از جمله شخص پادشاه، به طرف دشتهای خارج از شهر اعلام می شده (نمونه اين رسم را می توان در داستان حضرت ابراهيم مشاهده کرد).

از سوی ديگر، بسياری از فرهنگهای جهان، از بابل باستان گرفته تا سلتهای اروپايی، مراسمی مانند برافروختن آتش در پايان فصل برداشت دارند. اصولا" روشن کردن آتش بعد از خرمن چينی جزو مراسم بسيار معمول همه جوامع کشاورزی بوده و حتی امروزه نيز در کشورهای اروپايی می توان نظير آن را مشاهده کرد. در ايران نيز امروزه در طی مراسم جشن سده (که جشن رسمی پايان فصل برداشت بوده)، برافروختن آتش مرسوم است. به همين ترتيب، می توان روشن کردن آتش در چهارشنبه سوری را نوعی از همين مراسم دانست.بطور خلاصه، می شود حدس زد که جشن آغاز بهار و مراسم روشن کردن آتش و خارج شدن از شهر، از آيينهای جوامع کشاورزی مقيم ايران بوده است. اما اقوام ايرانی بعد از مهاجرت به اين کشور و ساکن شدن در آن، به اقتباس اين مراسم پرداختند و با وارد کردن بعضی از عقايد خود (تشبيه حلول بهار به پيروزی راستی بر دروغ)، آنرا تبديل به جشنی کاملا" ايرانی کردند. اين جشن، که شايد از دورانی حتی قبل از زمان هخامنشی بوسيله اين مردم برگزار می شده، تا مدتها جشنی مردمی بوده که توانسته به دليل طبيعت غير دينی و غير سياسی خود، به جشنی عمومی برای همه مردم تبديل شود و کم کم به صورت جشنی درآيد که حتی دستگاه دولتی اشکانی و ساسانی نيز آنرا به عنوان مراسم رسمی خود انتخاب کند.

نوروز امروز
امروزه، نوروز جشن اصلی بسياری از مردم آسيای غربی است. کشورهايی که حتی هيچگاه تحت سلطه سياسی ايران نبوده اند، آنرا به عنوان يکی از جشنهای اصلی خود محسوب می کنند. هرکدام از مليتهای مختلف، مراسم خاص خود را برای جشن گرفتن نوروز دارند، اما همه اين جشن را «نوروز» می نامند و آمدن آن را مقارن با حلول بهار حساب می کنند. در ايران وافغانستان، نوروز همچنين آغاز سال رسمی کشور است که از ابتدای ماه فروردين محسابه می شود. استفاده از سال خورشيدی از دوران هخامنشيان در ايران معمول بود، هرچند که آغاز گاهشماری چندين بار در دورانهای مختلف تغيير کرده است. در دوران ساسانی به دليل رعايت نکردن اصول کبيسه، در چند مورد نوروز در فصول اشتباه مانند ميانه تابستان جشن گرفته شد. اين مشکل گاهشماری بوسيله ستاره شناس بزرگ، عمر خيام، در قرن ششم هجری حل شد و از آن تاريخ، تقويم «جلالی» به عنوان تقويم خورشيدی کشور انتخاب شد، هرچند که رسمی شدن آن به عنوان تقويم کشور، تا قرن چهاردهم خورشيدی (آغاز همين قرن ما) به طول انجاميد. يکی از مسايل مهم، رعايت کردن کبيسه صد و بيست ساله ايست که بوسيله عمر خيام توصيه شده و در بار آخر در زمان فتحعلی شاه قاجار رعايت شده. عدم رعايت اين کبيسه، باعث بهم خوردن تدريجی تاريخ سال تحويل می شود که شروع زودرس سال 1383، آنرا بصورت محسوسی در آورده است.

نام ماههای تقويم خورشيدی بارها تغيير کرده. در دوران هخامنشی، نامهايی استفاده می شد که بعد از دوران هخامنشی به فراموشی سپرده شد. نام ماهها در دوران ساسانی بر مبنای نشانه های زرتشتی وضع شد که تقويم ماهانه ساسانی که فاقد هفته است و در آن هرروز ماه يک نام دارد، بهترين اثر باقی مانده از آن است. در بيشتر دوران اسلامی، اسامی بابلی/آرامی ماههای مانند «تموز» و «نيسان» مورد استفاده بود، اما با برقراری تقويم جلالی به عنوان تقويم رسمی ايران در اوايل قرن جاری خورشيدی، اسامی ساسانی نيز دوباره برقرار شدند که متاسفانه تلفظ آنها در مواردی تغيير کرد. در زير تلفظ پارسی ميانه اين اسامی و اصل اوستايی آنها در پرانتز آورده می شود :

Fravartin Frawashi(فره وشی، ارواح گذشتگان)
Ardiwehisht (asha-wahishta) (بهترين بهتر (از اصول زرتشتی
Khordad (Hauwartat)سلامتی
Teer Tishtria ( خدای باران)
Amordad (Amartaat)ناميرايی، نامرگی
Shahrivar (khshathrawara) پادشاهی خواسته شده
Mihr Mithra( خدای مهر و قراردادهای اجتماعی)
Aban (Apan) ( آبها (لقب آناهيتا
Adhar (Atar) آتش
Dey (Dawya )خدا
Wahman (wahu-mana ) بهمن، تفکر برتر
Spandaarmadh (Spanta-armaiti) ( آرماييتی مقدس (مادينه خدای طبيعت)

تاريخ در نوروز
مِهستان (مه/ Meh: بزرگ)، پارلمان ايران در عهد اشكانيان نخستين جلسه خود را در نوروز سال 173 پيش از ميلاد با حضور مِهرداد اول- شاه وقت ـ برگزار كرد و اولين مصوبه آن انتخابي كردن شاه بود. عزل شاه نيز در اختيار همين مجلس قرار گرفت، البته طي شرايطي از جمله خيانت به كشور، ابراز ضعف و نيز جنون، بيماري سخت و از كار افتادگي. ايران در آن زمان داراي دو مجلس بود. مجلس شاهزادگان و مجلس بزرگان كه جلسه مشترك آنها را «مِهستان» مي‌خواندند. در سال 52 ميلادي، مِهستان كه از نحوست 13 فروردين مي‌ترسيد، چند روز ايران را بدون شاه گذارد و روز 15 فروردين «بلاش» را از ميان شاهزادگان اشكاني به شاهي برگزيد كه از همه آنان كوچكتر بود و استدلال كرد كه «مصلحت » انتخاب بلاش را ايجاب مي‌كرد. شاه قبلي در ايام نوروز مرده بود. نحوست رقم 13 از يونانيان است که با اسکندر وارد ايران شده است.

نوروز ايراني بر حسب سال مصادف است با يكي از اين سه روز در تقويم ميلادي: 20، 21 و يا 22 مارس (مارچ). در مارس 44 پيش از ميلاد، ايران خود را براي دفاع در برابر حمله احتمالي «سزار» آماده مي‌كرد كه خبر رسيد سزار 15 مارس( هفت روز پيش از نوروز ) در سناي روم ترور شده است و شاه جريان را به اطلاع رجال كشور رسانيد که ايام عيد را در دلواپسي بسر برده بودند. سپهبد سورنا فرمانده كل ارتش ايران 9 سال پيش از آن (سال 53 پيش از ميلاد) در «حران» ارتش روم را در هم شكسته بود. در اين جنگ، كراسوس كنسول روم و فرمانده اين ارتش كشته شده بود و سزار تصميم به انتقامگيري داشت.
اردشير پاپكان- كه در سال 226 ميلادي سلسله ساسانيان را تأسيس كرده بود چهار سال بعد از دولت روم كه در جنگ از وي شكست خورده بود، خواست كه نوروز ايراني را به رسميت بشناسد و سناي روم نيز آن را پذيرفت و از آن پس نوروز ما در قلمرو روم به Lupercal معروف شد. در دوران اشكانيان ايام نوروز به پنج روز كاهش يافته بود اما اردشير به تقاضاي «تنسر/ Tansar» موبدِ موبدان (روحاني ارشد زرتشتيان) روز ششم فروردين- زادروز زرتشت- را بر آن اضافه كرد و چون ايرانيان روز هفتم فروردين را خوش‌يمن مي‌دانستند و بيشتر ازدواج‌ها را به اين روز موكول مي‌كردند، از آن زمان ايام نوروز كه روزهاي روح ابدي، شادي‌ها و پاكي‌ها بشمار مي آمدند ، به هفت روز افزايش يافت و ايرانيان در اين هفت‌روز دست از كار مي‌كشيدند.

در طول حكومت ساسانيان اهميت نوروز افزايش يافت. نه تنها يك عيد ملي بود بلكه ايام تميز كردن محيط‌زيست، پوشيدن لباس نو، تميز كردن بدن، استغفار از گناهان، دلجويي از پيران، تجديد دوستي‌ها، استحكام خانواده، و بيرون كردن افكار بد و پليدي‌ها از روح و روان به شمار مي‌آمد. در اين عهد، تشريفات نوروزي مفصل شد، از جمله روشن كردن آتش روي بام‌ها در شب نوروز به منظور سوزاندن پليدي‌ها كه اينك اين رسم به روشن كردن شمع سر سفره هفت‌سين تبديل شده است. ساسانيان معتقد بودند كه هدف کوروش بزرگ از اعلام نوروز به عنوان يك روز ملي، برقراري عدالت، نظم، برادري، انساندوستي و پاكدامني بوده و بايد تحقق يابد. در مارس 326 ميلادي ميان ارتش ايران به فرماندهي شاپور دوم و ارتش روم به فرماندهي كنستانتينوس دوم امپراتور اين كشور جنگي خونين و پرتلفات در گرفته بود. با اينكه پيروزي با ارتش ايران بود، شاپور دوم 20 مارس (شب عيد نوروز) علي‌رغم مخالفت افسرانش كه در شرف بُردن جنگ بودند، آتش‌بسي دو هفته‌اي اعلام كرد تا سربازان بتوانند آئيين هاي نوروزي را برگزار كنند. كنستانتينوس دوم كه نيروهايش تلفات شديد داده بودند، پس از اين آتش بس موقت حاضر به ادامه جنگ نشد و روز دهم آوريل ميان دو امپراتور پيمان صلح به امضاء رسيد.

در مراسم نوروز سال 399 ميلادي، چند مسيحي ايراني كه موفق به ورود به كاخ يزدگرد شاه وقت (ساساني) شده بودند، في‌البداهه از او تقاضاي آزادي مذهبي براي خود كردند. اين آزادي كه مورد درخواست دولت روم هم بود به همه مسيحيان قلمرو ايران داده شد. در نوروز سال 501 ميلادي (1349 سال پيش از انتشار مانيفيست كمونيست به قلم كارل ماركس) مزدك- روحاني زرتشتي- جنبش سوسياليستي خود را بر پايه مالكيت عمومي دارايي‌ها، استفاده از توليدات و ثروت بر حسب نياز فرد و برابري اجتماعي- اقتصادي همه مردم علني ساخت كه مورد توجه مردم كه گرفتار جامعه‌اي طبقاتي و وجود شكاف عظيم ميان فقير و غني بودند، قرار گرفت و حتي شاه وقت ايران ـ قباد ـ متمايل به افكار او شد . پيمان «صلح پايدار» ايران و روم كه به امضاي خسرو انوشيروان ساساني و «ژوستي ني اَن» امپراتور روم رسيده بود، در سال 532 ميلادي در مراسم نوروزي كه در تالار كاخ تيسفون ( ايوان مدائن – طاق كسري، نزديك بغداد) با حضور شاه ايران برپا شده بود، مبادله شد.
در زمان حكومت طولاني نوشيروان ساساني( يا خسرو انوشروان ) ، تماس مستقيم مردم با شاه افزايش يافته بود و شاه شخصاً به برخي شكايات رسيدگي مي‌كرد و در مراسم نوروزي كاخ سلطنتي عده بيشتري از مردم عادي شركت مي‌كردند و به همين سبب خسرو انوشيروان در سال 549 ميلادي، پس از برگزاري مراسم نوروز دستور ساختن تالار بزرگي را به ضميمه کاخ سلطنتي تيسفون که از دجله فاصله زياد نداشت صادر کرد و اين تالار و ساختمان ضميمه آن نهم مارس سال 551 ميلادي آماده بهره برداري شد و آيين هاي نوروزي آن سال در آنجا برگزار شد. اين تالار که با فرش معروف بهارستان مفروش بود پس از حمله اعراب آسيب ديد و بعدا منصور خليفه عباسي دستور داد که با تخريب کاخ سلطنتي و عمارات بزرگ تيسفون ، مصالح لازم براي تکميل عمارات شهر نوساز بغداد واقع در همان نزديکي تامين شود و باقيمانده سکنه تيسفون به بغداد منتقل شوند. با وجود اين، بقاياي تالار خسرو انوشيروان که به طاق کسرا و ايوان مدائن معروف شده همچنان باقي و پايدار مانده و از آثار تاريخي مهم جهان بشمار مي آيد. دانشگاه گندي شاپور( خوزستان ) هم که به دستور خسرو انوشيروان براي تدريس و تحقيق طب و فلسفه ساخته شده بود در نوروز ( سال 550 ميلادي ) گشايش يافت.










دکتر علي شريعتي در سال 1312 در روستاي مزينان از حوالي شهرستان سبزوار متولد شد. اجداد او همه از عالمان دين بوده اند.... پدر پدر بزرگ علي، ملاقربانعلي، معروف به آخوند حکيم، مردي فيلسوف و فقيه بود که در مدارس قديم بخارا و مشهد و سبزوار تحصيل کرده و از شاگردان برگزيده حکيم اسرار (حاج ملاهادي سبزواري) محسوب مي شد. پدرش استاد محمد تقي شريعتي (موسس کانون حقايق اسلامي که هدف آن «تجديد حيات اسلام و مسلمين» بود) و مادرش زهرا اميني زني روستايي متواضع و حساس بود.
علي حساسيتهاي لطيف انساني و اقتدار روحي و صلاحيت عقيده اش را از مادرش به وديعه گرفته بود. علي به سال 1319 در سن هفت سالگي در دبستان ابن يمين، ثبت نام مي کند، اما به دليل بحراني شدن اوضاع کشور ـ تبعيد رضا شاه و اشغال کشور توسط متفقين ـ خانواده اش را به ده مي فرستد و پس از برقراري آرامش نسبي در مشهد علي و خانواده اش به مشهد باز مي گردند. پس از اتمام تحصيلات مقدماتي در 16 سالگي سيکل اول دبيرستان (کلاس نهم نظام قديم) را به پايان رساند و وارد دانشسراي مقدماتي شد. در سال 31، اولين بازداشت علي که در واقع نخستين رويارويي مستقيم وي با حکومت و طرفداري همه جانبه او از حکومت ملي بود، واقع شد.

در همين زمان يعني 1331 وي که در سال آخر دانشسرا بود به پيشنهاد پدرش شروع به ترجمه کتاب ابوذر (نوشته عبدالحميد جوده السحار) مي کند. در اواسط سال 1331 تحصيلات علي در دانشسرا تمام شد و پس از مدتي شروع به تدريس در مدرسه کاتب پور احمدآباد کرد. و همزمان به فعاليتهاي سياسيش ادامه داد. کتاب «مکتب واسطه» نيز در همين دوره نوشته شده است. در سال 1334 پس از تاسيس دانشکده علوم و ادبيات انساني مشهد وارد آن دانشکده شد.
در دانشکده مسئول انجمن ادبي دانشجويان بود در همين سالهاست که آثاري از اخوان ثالث مانند کتاب ارغنون (1330) و کتاب زمستان (1335) و آخر شاهنامه (1328) به چاپ رسيد و او را سخت تحت تاثير قرار داد. در اين زمان فعاليتهاي سياسي ـ اجتماعي شريعتي در نهضت (جمعيتي که پس از کودتاي 28 مرداد توسط جمعي از مليون خراسان ايجاد شده که علي شريعتي يکي از اعضا آن جمعيت بود). آشنايي او با خانم پوران شريعت رضوي در دانشکده ادبيات منجر به ازدواج آن دو در سال 1337 مي گردد. و پس از چند ماه زندگي مشترک به علت موافقت با بورسيه تحصيلي او در اوايل خرداد ماه 1338 براي ادامه تحصيل راهي فرانسه مي شود.

در طول دوران نحصيل در اروپا علاوه بر نهضت آزاديبخش الجزاير با ديگر نهضتهاي ملي افريقا و آسيا، آشنايي پيدا کرد و به دنبال کشته شدن پاتريس لومومبا در 1961 تظاهرات وسيعي از سوي سياهپوستان در مقابل سفارت بلژيک در پاريس سازمان يافته بود که منجر به حمله پليس و دستگيري عده زيادي از جمله دکتر علي شريعتي شد. دولت فرانسه که با بررسي وضع سياسي او، تصميم به اخراج وي گرفت اما با حمايت قاضي سوسياليست دادگاه، مجبور مي شود اجراي حکم را معوق گذارد. وي در سال 1963 با درجه دکتري يونيورسيته فارغ التحصيل شد و پس از مدتي او به همراه خانواده و سه فرزندش به ايران بازگشت و در مرز بازرگان توسط مأموران ساواک دستگير شد.

پس از بازگشت از اروپا

پس از پنج سال تحصيل و آموختن و فعاليت سياسي، در اروپا، بازگشت به فضاي راکد و بسته جامعه ايران و آن هم تدريس در دبيرستان بسيار رنج آور بود، سال بعد (وي) پس از قبولي در امتحان به عنوان کارشناس کتب درسي به تهران منتقل مي شود و با آقايان برقعي و باهنر و دکتر بهشتي که از مسئولين بررسي کتب ديني بودند، همکاري مي کند. ترجمه کتاب «سلمان پاک» اثر پروفسور لوئي ماسينيون حاصل تلاش او در اين دوره است. از سال 1345 او به استاديار رشته تاريخ در دانشکده مشهد استخدام مي شود. موضوعات اساسي تدرس او را مي توان به چند بخش تقسيم کرد: تاريخ ايران، تاريخ و تمدن اسلامي و تاريخ تمدنهاي غير اسلامي. از همان آغاز روش تدريس، برخوردش با مقررات متداول در دانشکده و رفتارش با دانشجويان، او را از ديگر استادان متمايز مي کرد.

چاپ کتاب اسلام شناسي و موفقيت درسهاي دکتر علي شريعتي در دانشکده مشهد و ايراد سخنرانيهاي او در حسينيه ارشاد در تهران موجب شد که دانشکده هاي ديگر ايران از او تقاضاي سخنراني کنند اين سخنرانيها از نيمه دوم سال 1347 آغاز شد. مجموعه اين فعاليتها مسئولين دانشگاه را بر آن داشت که ارتباط او با دانشجويان را قطع کنند و به کلاسهاي وي که در واقع به جلسات سياسي ـ فرهنگي بيشتر شباهت داشت، خاتمه دهند. در پي اين کشمکشها و دستور شفاهي ساواک به دانشگاه مشهد کلاسهاي درس او، از مهرماه 1350، رسماً تعطيل شد.

از اواخر آبان ماه 51 بخاطر سخنراني هاي ضد رژيم، زندگي مخفي وي آغاز شد و پس از چند ماه زندگي مخفي درمهرماه سال 1352 خود را به ساواک معرفي کرد که تا 18 ماه او را در سلول انفرادي زنداني کردند؛ که نهايتاً در اواخر اسفند ماه سال 53 او از زندان آزاد مي شود و بدين ترتيب مهمترين فصل زندگي اجتماعي و سياسي وي خاتمه مي يابد. در اين دوران که مجبور به خانه نشيني بود؛ فرصت يافت تا به فرزندانش توجه بيشتري کند. در سال 55، با فرستادن پسرش (احسان) به خارج از کشور فرصت يافت تا مقدمات برنامه هجرت خود را فراهم کند. دکتر شريعتي نهايتا در روز 26 ارديبهشت سال 1356 از ايران، به مقصد بلژيک هجرت کرد و پس از اقامتي سه روزه در بروکسل عازم انگلستان شد و در منزل يکي از بستگان نزديک همسر خود اقامت گزيد و پس از گذشت يک ماه در 29 خرداد همان سال به نحو مشکوکی درگذشت و با مشورت استاد محمد تقي شريعتي و کمک دوستان و ياران او از جمله دکتر چمران و امام موسي صدر در جوار حرم حضرت زينب در سوريه به خاک سپرده شد.
















مسئولان حفاظت خامنه اي:

تيم محافظت خميني 200 نفر بودند.اما مجموعه اي كه از خامنه اي محافظت مي كنند 10000 نفرند.(يادآورگارد جاويدان شاه كه هيچ گاه از آن كم نمي شد)در اين بين دو نفري كه نقش اساسي دارند دين شعاري و حسين جباري هستند. اين دو كساني هستند كه شب ها پشت در اتاق خامنه اي كشيك مي دهند وتنها كساني هستند كه حق دارند در نزديكي خامنه اي مسلح باشند. آن ها 30 سال است كه محافظين اصلي خامنه اي هستند. اما مديران تيم محافظت از خامنه اي در دوران مختلف اين ها بوده اند:
1.خسروي وفا ( رئيس تيم جانبازان)
2.اصغر زاده(نماينده مجلس)
3.متوليان (سپاه)
4.رمضاني (اطلاعات سپاه)
5.نجات (شوراي امنيت)
6. چيذري (در حال حاضر او مسئول محافظين است.)

محافظين نزديك كه يك جمع 200 نفره هستند و از نزديك شاهد سفرها و زندگي در كاخ ها هستند هر كدام خانه اي دارند كه حداقل يك ميليارد تومان ارزش دارد و آن ها كه خامنه اي را با تقوي ميدانند و خود زاهدانه زندگي مي كنند، در تيم محافظين (حلقه اول ) اجازه ورود ندارند تا مبادا دچار تضاد شوند.هيچ كدام از اين محافظين وفدائيان، هيچ گاه اجازه ازدواج با دختران مسئولين رده بالا را ندارند، حتي اگر عاشق هم شوند.معمولا ازدواج ها در سطح فاميل هاي بزرگ سياسي اتفاق مي افتد ويا با صنف روحاني. اما هيچگاه آن ها كه بوسه بر مقدم و جاي پاي خامنه اي و امثال او مي زنند و از قندان متبرك شده او قند مي ربايند و حاضرند خود را قرباني او وايشان كنند لايق اين نبوده اند كه با دختري از اين بزرگان ازدواج كنند.
از محافظين 500 نفر مسئول محافظت از خانواده هستند.(يك خانواده 40 نفره تحت كنترل محافظين هستند.عروس ها و داماد ها و دختران و پسران و برادران و برادر زن ها و بعضي از بچه هاي برادرها و بعضي از بچه هاي برادر زن ها.)
انتخاب شدن در رده محافظين نيازمند عبور از سه گزينش امنيتي است و زمان زيادي طي مي شود تا كسي بتواند در تيم محافظين جا بگيرد.حقوق محافظين حداقل ماهي هزار دلار و حداكثر ماهي 12 هزار دلار است.وقتي كسي به حلقه محافظين وارد مي شود به او كمك مي شود تا در محل زندگي خود صاحب خانه اي باشد. و همينطور از يك خانه سازماني در محل ماموريت استفاده خواهد كرد.از اين ده هزار محافظ حدود هزار نفر آن ها زن هستند.و معمولا كسي نمي داند آن ها محافظ هستند.

مراقبت هاي پزشكي خامنه اي:

دكتر مرندي وزير بهداشت سابق ،هماهنگ كننده پزشكي آقاي خامنه اي است.پزشكان ديگر را مرندي برمي گزيند و به وقت لازم به بالين خامنه اي مي آورد.در زير زمين بيت رهبري يك بيمارستان خصوصي با 4 دكتر كشيك در طول 24 ساعت مراقبند.در سفرهاي زميني يك بيمارستان سيار همراه خامنه اي است. هم چنين يك اتوبوس - بيمارستان كه داراي اتاق عمل است براي سفرهاي زميني همواره همراه است.براي سفرهاي پروازي يك هواپيما- بيمارستان با دو اتاق عمل وجود دارد. در طول 30 سال گذشته خامنه اي سه بار عمل جراحي داشته است. عمل دست پس از انفجار اوايل انقلاب. عمل جراحي اثني عشر و عمل پروستات.
هرگاه خامنه اي مريض مي شود، تضادها در بيت رهبري تشديد مي شود. كساني كه جنايت كرده اند و مي ترسند كه وقتي خامنه اي بميرد مردم از آن ها انتقام بگيرند ، نگران عاقبت كار مي شوند. اما تا حال خامنه اي رو به بهبود مي گذارد دوباره همه چيز را فراموش مي كنند. خانمي كه خواهر قائم مقام وزارت دفاع است(يعني خواهراحمد وحيد دستجرديكه تخصص پزشكي زنان را دارد، پزشك مخصوص امور زنان) همسر و دختران و عروسان خامنه اي است.

افسردگي:

خامنه اي سال هاست افسردگي دارد.بعضي از پزشكان علت آن را گوش كردن به شنود هاي شبانه قبل از خواب مي دانند.از آن جا كه تا كسي عليه خامنه اي حرفي نزده باشد، حرفش ارزش شنودي ندارد، پس خامنه اي از طريق شنود، مدام دارد عليه خودش حرف مي شنود. خامنه اي براي حفظ سيستمش به طور مستمر هر شب قبل از خواب به مدت 20 دقيقه مكالمات ضبط شده عليه خودش را، از زبان مردم ، مخالفين و حتي مسئولين مي شنود كه منجر به ادامه افسردگي او مي شود.او هر شب قبل از خواب به اين نتيجه مي رسد كه كسي او را دوست ندارد و فردا صبح دوباره مردمي را مي بيند كه از ترس، خود را مريد او نشان مي دهند تا به ثروت و قدرت برسند و يا از خشم او در امان باشند.
خجسته خانم كه گاهي شنودها را شنيده تحمل چاپلوسي هاي روزانه خيلي ها را ندارد. بيش از هر كسي به زبان مي آورد كه مردم ايران دروغگو وچاپلوس و خائنند. خامنه اي گاهي ماساژ مي گيرد.ماساژور يك ايراني است كه دكتر فيزيوتراپ است.ابتدا اين ماساژ بابت دستي كه در انفجار از كار افتاده بود شروع شد. اما بعدها به توصيه پزشكان معالج، بخشي از برنامه هفتگي شد.

سيستم شنود:

پس از رهبري خامنه اي، ابتدا به مدت دو سال احمد قديريان مسئول شنود خامنه اي بود. اما اكنون حدود 15 سال است كه طائب مسئول آن است.اين شنود شامل سه بخش مي شود. شنود مسئولين بزرگ وشنود مسئولين امنيتي و شنود مردم . در مورد امنيتي ها حتي اتاق خواب آنان نيز شنود مي شود تا مراقب خيانت آنان به خامنه اي باشند در موردشنود مردم براي آنكه فضاي جامعه فهميده شود وخامنه اي بتواند با آن مقابله كند اين شنود انجام مي شود.اين شنود سوم نوعي نظر سنجي ميداني است.
شنود دو مركز اصلي دارد. يكي در بالاي توچال و يكي در مركز تلفن.اما يك تيم كه در پشت خانه خامنه اي مستقر هستند،(در خيابان پاستور) شنودهاي مربوط به خامنه اي را طبقه بندي مي كنند و روزانه دو صفحه نوشته و 20 دقيقه نوار در اختيار خامنه اي مي گذارند.كه 5 دقيقه از آن مربوط به شنودهاي اخلاقي جامعه است . علاوه بر آن تمام ملاقات هاي خامنه اي به صورت علني ضبط مي شود و خودش هم به حاضرين اعلام مي كند كه آن ها را ضبط مي كند.مثلا همه ملاقات هايش با هاشمي و خاتمي و احمدي نژاد و مسئولين ديگر را ظبط مي كند. نفرات اصلي اداره شنود: طائب و مهندس حميد، برادر وحيد حقانيان هستند.
بدين ترتيب پرونده پنهان همه مسئولين زير بغل خامنه اي است و قوت و ضعف همه را مي داند.اما كمتر كسي در مورد خامنه اي مي داند ، مگر ري شهري (كه در زمان خميني مامور تحقيق در مورد همه مسئولين بود از جمله خامنه اي) و در سال هاي اخير هم حجازي و محمدي گلپايگاني كه داناي كل شده اند و در همه امور رازها را مي دانند.
ري شهري خواستار توليت شهر ري بود و خامنه اي عليرغم آن كه به اين امر راضي نبود، شهر ري را به او باج داد.ري شهري در زمان امام سه نوع اطلاعات را در مورد همه مسئولين ، از جمله خامنه اي براي اطلاع خميني جمع مي كرد.اطلاعات جنسي،مالي وسياسي.
در زمينه سياسي: هنگامي كه موسوي نخست وزير بود و سياست هاي اقتصادي اش مورد حمايت خميني بود و خامنه اي با آن كه رئيس جمهور بود، قانونا قدرت موسوي را در دولت نداشت ، در جلسات خصوصي از حمايت خميني نسبت موسوي انتقاد مي كرد.
در زمينه مالي: دخالت خامنه اي در مورد پورسانت هاي فروش نفت زير سوال بود و در زمينه جنسي: ماجراي دو زن صيغه اي او در مشهد كشف شده بود كه البته هيچكدام اعتماد خميني را از خامنه اي برنگرداند اما مطرح شدن دو زن صيغه اي در دوران جواني اش مي توانست به اعتبار او در سطح جامعه لطمه بزند.البته پس از انقلاب هيچ موردي از زنبارگي از او ديده نشده ويا به او نسبت داده نشده است.

سفرهاي خامنه اي:

از 365 روز سال 100 روز برنامه سفر سالانه خامنه اي است.يك ماه در تابستان و يك هفته در نوروز و يك هفته در زمستان به مشهد مي رود تا در كاخي كه در وكيل آباد ساخته است، اقامت كند. در ايام نوروز يك هفته در پايگاه هوايي (دزفول) در خوزستان، كه منطقه خوش آب و هوايي در آن فصل از سال است مي گذراند.و يك ماه در شمال ايران: معمولا زيبا كنار- ساري- رامسر – بيشه كنار و همه پنجشنبه ها و جمعه ها در كاخ نياوران يا كاخ جمشيديه يا كاخ لواسانات به سر مي برد.
وقتي خامنه اي در سفر است هر روز يك هواپيماي اختصاصي براي گزارش كارها مي رود و باز مي گردد. و از آن جا كه سه حلقه محافظ اطراف منطقه اقامت او را كنترل مي كنند و همه محافظين حلقه اول و دوم نيز كه 1200 نفر هستند بايستي سفر كنند، ميني موم خرج هر روز سفر خامنه اي 50 ميليون تومان هزينه بر مي دارد.
معمولا وقتي او در وكيل آباد است، هواپيماي 330 از اسب مورد علاقه او واسب مجتبي تا اثاثيه ديگر مورد علاقه خانواده را با خود مي برد.گاهي خامنه اي مي خواهد مثل مردم عادي سفر كند. براي اين منظور يك اتوبوس ضد گلوله كه 500 ميليون تومان خرج برداشته ،ساخته شده است كه داراي دو اتاق خواب و دستشويي و حمام است و هم چنين يك آشپز خانه كوچك كه سيد، آشپز مورد اطمينان آقا ،در آن آشپزي مي كند. اسكورت مخفي آقا به صورت پنهان اتوبوس را از پيش و پس همراهي مي كنند.

خانه هاي خامنه اي :

خانه خميني در جماران 200 متر بود،خانه اصلي خامنه اي در پاستور 1200 متر است.(اين خانه 1200 متري تنها خانه اي است كه همه از آن مطلعند.)
خميني تنها در يك خانه كوچك در قم و يا حسينيه جماران زندگي كرد اما خامنه اي از تمامي كاخ هاي شاه كه حالت موزه نيافته استفاده مي كند و حتي بر آن ها افزوده است.
در عين حال هنوز بچه هاي ايراني در كتاب هاي درسي خود مي خوانند كه قاشق چاي خوري شاه از طلا بوده است.و اشرافيت او باعث انقلاب شد. زير خانه خامنه اي در پاستور،در عمق 60 متري ، يك پناهگاه 5 هزار متري ضد اتمي ساخته شده كه تنها قيمت آسانسورش 5 ميليون دلار است.يك پناهگاه هم زير كاخ وكيل آباد مشهد ساخته شده است.اما اين پناهگاه اتمي در مقابل انقلاب ممانعتي نمي كند. اگرانقلابي در ايران اتفاق بيفتد خامنه اي به سوريه ميگريزد و در وهله دوم به روسيه.

لجستيك خامنه اي:
در سيستم خصوصي بيت رهبري امكانات زير به صورت اختصاصي استفاده مي شود:
(1 عدد هواپيماي ايرباس) مخصوص سفرهاي خودش
(2 عدد بوئينگ 707 ) يكي مربوط به سفرهاي فاميل و يكي مربوط به محافظين
(5 عدد فالكوم) 2 تامربوط به سفرهاي خودش.يكي براي سفرهاي مجتبي و دوتا براي سفرهاي فاميل.
(5 عدد هليكوپتر) 2 هليكوپتر براي سفر خامنه اي.يك هليكوپتر براي سفر مجتبي ودو هليكوپتر مربوط به فاميل.
با آن كه پرواز هليكوپتر در آسمان تهران ممنوع است اما در شمال شهر تهران مدام صداي هليكوپتر شنيده مي شود.
6 باند هليكوپتر يكي در مهرآباد و يكي در عباس آباد ، يكي بغل هتل استقلال ، يكي در منظريه تهران ، يكي در قم و يكي در لواسان.
(17 عدد ماشين ضد گلوله) هر كدام به ارزش 400 هزار دلار
(1200 عدد ماشين ديگر)

اداره كنندگان بيت رهبري:

اول قرار بود منتظري جانشين خميني باشد. مخالفت او با كشتارها در زندان هاي سياسي او را مغضوب خميني كرد و نه تنها بر كنار شد كه حتي در خانه خود زنداني شد.البته عده اي از روحانيون نيزدر بر كنار كردن منتظري و جايگزين كردن خامنه اي بي نقش نبوده اند.
وقتي خميني داشت مي مرد عده اي خواستند احمد پسر خميني جانشين او شود.احمد خود به دنبال چنين نقشي نبود.خميني مي گفت:هركس را مي خواهيد بعد از من رهبر كنيد اما چنين جفايي را در حق من نكنيد كه احمد را رهبر كنيد. نگذاريد مردم بگويند مثل سلطنت از خميني به پسرش ارث رسيد.عده اي هم از اين فرصت به دنبال كنار زدن منتظري از قدرت و جايگزين كردن خامنه اي بودند. مثل ري شهري و محمدي گلپايگاني و حجازي و (طائب كه در آن زمان بازجوي مهدي هاشمي بود) همه اين گروه بعد از مرگ خميني و به رهبري رسيدن خامنه اي همه كاره دفتر او شدند. اين ها حتي با طرح شوراي رهبري بعد از خميني مخالف بودند. شورايي كه قرار بود متشكل از آيت اله گلپايگاني، اردبيلي و خامنه اي باشد.
گردانندگان اصلي در بيت رهبري شخص خامنه اي و پسرش مجتبي، و بعد حجازي،محمدي گلپايگاني و وحيد هستند. كاركنان بيت حدود 500 نفر در لول اول و 2 هزار نفر در لول دوم و ده هزار نفر در لول سوم كار مي كنند. در حقيقت دولت و مجلس و قوه قضائيه نيستند كه كشور را اداره مي كنند، بلكه همه چيز در كنترل بيت رهبري است.بيت رهبري داراي ساختمان هاي متعددي در سطح كشور است.

بسيج در نگاه خامنه اي:

خامنه اي در ابتدا مدير كل حزب جمهوري اسلامي بود، اكنون با همان نگاه باور دارد كه بسيج مي تواند براي او يك حزب باشد.حزبي كه در عين حال يك ارتش است.انتقاد منتقدين به حزب پادگاني، اشاره به همين موضوع دارد.او با پول دولت و ملت براي خود يك حزب نظامي ساخته است.

بيزينس هاي مهم خامنه اي:

واردات شكر و برنج ،ماشين ب ام و ، توليد قند و شكر به نام آستان قدس رضوي،سرمايه گذاري در دبي، آلمان،عراق، آفريقاي جنوبي،ونزوئلا،لبنان،چين.
اما بيزينس هاي بزرگتر مربوط به همان نفت و گاز است و بعد خريد تسليحات نظامي از روسيه و چين.
خامنه اي براي آن كه بتواند بيزينس هاي خود را كنترل كند، اشخاصي را به مدت طولاني در سمت هايي ثابت نگه مي دارد. مثلا مجيد هدايت زاده كه 30 سال مسئول فروش نفت ايران بوده است(هدايت زاده در سال 1387 عوض شد، چون نوري زاده نام او را لو داده بود.) ديگري آقاي سوري مسئول حمل و نقل نفت ايران است كه 30 سال است اين كار را ادامه مي دهد. اين دو نفر را آقاي خامنه اي از سال 61 منصوب كرده است. يك دوره هاشمي رفسنجاني و يك دوره خاتمي و حتي يك بار احمدي نژاد مي خواستند آن ها را عوض كنند اما خامنه اي نپذيرفت. شكل كار اين دو با دفتر رهبري بدين شكل بود:هدايت زاده بشكه هاي نفت را مي فروخت و سوري آن ها را حمل مي كرد و كميسيون آن ها به حساب خامنه اي مي رفت.
در 30 سال گذشته ايران حدود 700 ميليارد دلار نفت فروخته است كه پورسانت فروش و حمل و نقل آن از طريق اين دو نفر به حساب خامنه اي رفته است. سومين نفري كه خامنه اي براي اين كار وارد وزارت نفت كرد ، برادرش حسن خامنه اي بود كه ابتدا در وزارت ارشاد جزو گروه سانسور بود اما بعد براي كنترل منافع خامنه اي وارد وزارت نفت شد.

كاخ هاي خامنه اي:

عكس هاي ضميمه توسط گوگل محل كاخ هاي خامنه اي را نشان مي دهد. اين كاخ ها عبارتند از:
1.كاخ هاي لواسانات كه مربوط به شخص خامنه اي، مجتبي، و محمدي گلپايگاني است.
2.كاخ جمشيديه: كاخ سابق اردشير زاهدي (كه محل كوهنوردي خامنه اي است)
3.كاخ فيش قولا در شمال ايران
4.كاخ هاي باغ ملك آباد مشهد با 300 هزار متر باغ اطراف
5.كاخ نياوران
6.كاخ هاي سد لتيان ( كه قبلا كاخ شاه بوده است)

ثروت خامنه اي:

خامنه اي در سال 60 رئيس جمهور شد.
در سال 61 هدايت و سوري را مسئول فروش نفت كرد و تا سال 85 آن ها عوض نشدند.
در سال 62 محسن رفيقدوست را مسئول خريد اسلحه كرد
از سال 1370 به ارزش زمين پي برد و از طريق ستاد اجرايي فرمان امام و بنياد مستضعفان روي زمين هاي ايران دست گذاشت. در وزارت نفت از سال 63 حسن خامنه اي مسئول كنترل آقايان هدايت و سوري شد.
در وزارت دفاع محمدي گلپايگاني مسئول كنترل رفيقدوست و حيدري شد.
درامور زمين هم آقاي لولاچيان مسئول شد و بعد با خامنه اي فاميل شد.
از سال 76 به بچه هايش اجازه دخالت در بيزينس را داد.
از سال 84 خودش بيزينس را كنار گذاشت و از دولت مستقيم پول گرفت. همان پول هايي كه در بودجه كشور گم مي شود. و كروبي از احمدي نژاد در انتخابات مي پرسيد آن يك ميليارد چه شد؟
كل ثروت خامنه اي و خانواده اش: 36 ميليارد دلار
ثروت شخص خامنه اي :30 ميليارد دلار
ثروت خانواده:6 ميليارد دلار

پول نقد:

22 ميليارد دلار از 36 ميليارد دلار به شكل پول نقد در ايران بود كه در زمان انتخابات به دليل شلوغي كشور تصميم به ارسال بخش عمده آن به سوريه از طريق تركيه گرفته شد.اين پول در مسير تركيه به سوريه لو رفت و در تركيه توقيف شد.نگراني خامنه اي اين بود كه در صورت سقوط رژيم اين پول ها در ايران بماند.دولت ايران در حال تلاش براي باز پس گيري اين مبلغ از تركيه است.در اين كه اين پول در تركيه توقيف شده هيچكس شكي ندارد سوال اين است كه چرا اين پول با هواپيما مستقيم به سوريه نپريده است. شايد بيم آن بوده است كه هواپيما و محموله اش شناسايي و سرنگون شود.
بقيه پول نقد: سه و نيم ميليارد دلار است كه يك ونيم ميليارد دلار به صورت الماس و يك ميليارد دلارهم به صورت طلاست و حدود يك ميليارد به صورت اسكناس دلار است.
حساب بانكي:به غير از آن 22 ميليارد دلار نقد، ده ميليارد از 36 ميليارد در حساب هاي بانكي است به شرح زير:
يك ميليارد در روسيه
يك ميليارد در سوريه
يك ميليارد در چين
يك ميليارد در ونزوئلا
دو ميليارد در آفريقاي جنوبي
دو ميليارد در لندن
دو ميليارد ساير كشورها

و به غير از 22 ميليارد نقد و 10 ميليارد در حساب هاي بانكي ،بقيه اموال به صورت ملك و سهام به مبلغ :4 ميليارددلار به شرح زير:
2 ميليارد سهام در بازارهاي دنيا
1 ميليارد در آفريقاي جنوبي
500 ميليون در سوريه
500 ميليون در ونزوئلا
30 ميليارد ثروت خامنه اي از كجا آمده است؟

12 ميليارد دلار از پورسانت فروش نفت آمده
2 ميليارد دلار از بيزينس زمين آمده
6 ميليارد دلار از بيزينس سلاح آمده
10 ميليارد دلار احمدي نژاد ظرف اين 4 سال پرداخته
بيزينس هاي مذهبي خامنه اي:

آستان حضرت رضا درمشهد/آستان حضرت معصومه در قم/آستان شهر ري در جنوب تهران. تمام عوائد ناشي از اين آستان ها و سرمايه گذاري هاي آن ها تحت كنترل و مشاركت خامنه اي است.طبسي در مشهد و ري شهري شركاي او در اين دو شهر هستند.

مجتبي خامنه اي:

متولد 1348.دومين فرزند خامنه اي.علاقه شخصي او غير از سياست و اقتصاد به اسب سواري است.طوري كه براي سوار شدن بر اسب مورد علاقه اش براي زمان هايي كه در وكيل آباد مشهد است، اسب او را با هواپيما 330 به مشهد مي برند. مجتبي فعال ترين فرزند خامنه اي در امور سياسي است. او سالهاست همان نقشي را بازي مي كند كه احمد خميني براي پدرش بازي مي كرد. در جواني به جبهه رفته است.و در همان جا با طائب (مسئول كودتاي انتخاباتي و مسئول شنود بيت رهبري ...)آشنا شده است.همسر او دختر حداد عادل است.شيوه زن گرفتن در خانواده خامنه اي اين طور است كه همسر خامنه اي چند دختر را براي پسرانش انتخاب مي كند و پسرها پس از تائيد پدر و وزارت اطلاعات از بين آن ها دختري را انتخاب مي كنند.اين انتخاب ملاحظات سياسي بسياري دارد. وصلت با فرزندان خامنه اي، نوعي مشاركت در قدرت ايران است. به همين سبب ازدواج ناشي از عشق اوليه، تقريبا در خانواده خامنه اي منتفي است.مجتبي مدتي با همسرش بر سر بچه دار نشدن دچار اختلاف بود و حتي علاقمند بود تا زن ديگري را اختيار كند تا اين كه راه چاره معالجه در لندن تشخيص داده شد.

بچه يك ميليون پوندي:

مجتبي به همراه 20 محافظ ،و همسرش به همراه سه نديمه ، ومادر همسرش به همراه دو نديمه، دسته جمعي به لندن رفتند و مدت دو ماه، نيمي از هتل شرايتون پارك لين لندن را اجاره كردند تا همسرش موفق شود براي او پسر بچه اي به نام باقر را به دنيا بياورد. بچه اي كه هزينه سفر هواپيماي اختصاصي و هتل و هزينه درمان و خرج و حقوق محافظين و نديمه هاي مادر و مادر بزرگش حدود يك ميليون پوند هزينه داشته است. زنان مسئولين كه از موضوع خبر دارند وقتي درباره باقر (نوه خامنه اي) حرف مي زنند از او به عنوان بچه يك ميليون پوندي سخن مي گويند.

رابطه مجتبي و حداد عادل( پدر زنش)

مجتبي خامنه اي داماد حداد عادل است. پس حداد عادل موفق مي شود به رياست مجلس شوراي اسلامي برسد. اما اين روابط فاميلي، نه تنها به قدرت سياسي ميدان مي دهد كه زمينه همكاري هاي مهم اقتصادي است.
در زمان آقاي خاتمي ايرانسل به مناقصه گذاشته شد. مجتبي خامنه اي به دنبال آن بود كه آفريقاي جنوبي كه به او پورسانت مي داد، برنده مناقصه باشد،اما در يك مناقصه آزاد، شركت ترك سل ، برنده مناقصه شد. مجتبي ناراحت مي شود و به آقاي خاتمي زنگ مي زند كه بگوييد :برنده مناقصه آفريقاي جنوبي شده است. آقاي خاتمي به سليماني مي گويد قانوني عمل كنيد. سليماني اعلام مي كند ترك سل قانونا برنده شده است.مجتبي دست به دامان حداد عادل مي شود. حداد به احمد توكلي مي گويد كه برنده شدن ترك سل خلاف امنيت ملي است و عليه دولت خاتمي تعداد زيادي مقاله نوشته مي شود. خاتمي زير بار نمي رود تا احمدي نژاد رئيس جمهور مي شود. اولين كاري كه احمدي نژاد مي كند اين است كه قرار داد را بدهند به وزارت دفاع و ام تي ان به صورت مشاركتي. و بدين ترتيب مجتبي از آفريقاي جنوبي پورسانت مي گيرد كه به حساب او در لندن ريخته مي شود. (رجوع شود به سخنراني هاي توكلي در اين مورد و همينطور به سخنراني هاي سليماني در سايت بازتاب در اينباره)
آقاي حداد به مجتبي مي گويد: من اين كار را براي تو كردم. حالا تو براي من يك كاري بكن. براي زمين من از قاليباف مجوز مسكوني تجاري بگير.
حداد عادل يك زمين 300 هزار متري كه انبار است را در شمال ميدان رسالت مالك است. اين زمين متري 200 هزار تومان مي ارزيد كه توسط قاليباف به يك ملك مسكوني - تجاري تبديل شد. در نتيجه اين عمل زمين 300 هزار متري انبار كه متري 200 هزار تومان مي ارزيد، يكباره به متري 3 ميليون تومان تبديل شد. در اين مورد علي اشراقي(نوه امام) مخالفت مي كند كه به توصيه مجتبي، توسط قاليباف، علي اشراقي هم معزول مي شود.
در حال حاضر بابت هر تلفن ايرانسل 2 تومان و بابت هر اس ام اس يك تومان به مجتبي مي رسد. اين علاوه بر پولي است كه از آفريقا به حساب اوپورسانت ريخته مي شود. هم چنين هر بشكه نفتي كه به چين و هند فروخته مي شود يك دلار به مجتبي مي رسد.
چندي پيش يك ميليارد و ششصد ميليون پوند كه به حساب مجتبي خامنه اي در لندن رفته بود به دليل آن كه معلوم نبود،از كجا آمده است توسط انگليس مصادره شد.
همينطور رجوع شود به مقالات بي بي سي درباره سعيد امامي و قتل هاي زنجيره اي كه در آن ها به 30 درصدي كه مجتبي بابت خريد اسلحه از روسيه كميسيون گرفته اشاره شده است.
گاهي ديده شده كه مجتبي دربعضي سفرها به خارج از ايران ماشين بنز سفارت را كه براي استقبال به پاي هواپيما آورده شده راسوار نشده و سراغ ماشين ساده تري را گرفته است. و گاه حتي حاضر نشده به هتل برود و در خانه كارمندان سفارت شب را خوابيده است.اين رياكاري براي پنهان كردن هزاران رازي است كه خامنه اي و خانواده اش از مردم ايران پنهان كرده اند.

ثروت مجتبي: 3 ميليارد دلار

2 ميليارد در لندن و سوريه و آفريقا
700 ميليون دلار ملك در سوريه ، ونزوئلا و لندن
300 ميليون دلار نقد (الماس و طلا و دلار)

مجتبي از سال 76 جايگزين حسن خامنه اي در نفت شد.
بابت خريد بنزين تا كنون از هر تن ،بين 5 تا 15 دلار حدود 1 ميليارد دلار پورسانت گرفته است.
در زمين :(يك قطعه 500هزار متري در مشهد مال اوست )
بزرگترين پاساژ و آپارتمان سازي مشهد مال مجتبي است. همه مشهدي ها آن را مي شناسند.
200 هزار متر زمين از قاليباف در تپه هاي عباس آباد گرفته است.
150 هزار متر شاپينگ در اكباتان ساخته شده كه مجوزش را از قاليباف گرفته (500 ميليون دلار سود داشته است)

آشنايي مجتبي با سعيد امامي:

همسر آقاي خامنه اي با مجتبي پسرش و سعيد امامي و همسر او با فالكوم دولت جمهوري اسلامي به مدت سه هفته به همراه محافظين به لندن مي روند. علت اين سفر، عمل معده مجتبي و عمل روده مادر او خجسته خانم است. در اين سفر زمينه هاي آشنايي نزديك مجتبي با سعيد امامي براي قتل هاي زنجيره اي فراهم مي شود.در خاطرات زن سعيد امامي آمده است:
سعيد امامي وقتي از لندن بر مي گردد ،با مجتبي خيلي دوست مي شود(و پايه قتل هاي زنجيره اي از سال 73 شكل مي گيرد.) سعيد امامي مسئول امنيت داخلي وزارت اطلاعات بود، از همان سال ها مخالفت با آقاي خامنه اي شكل ظاهري به خود گرفت. ابتدا لات هاي تهران را كشتند. محسني اژه اي و آقاي خوشبخت (پدر زن مصطفي خامنه اي )حكم قتل ها را صادر مي كردند و بچه هاي اطلاعات عمليات را اجرا مي كردند.

مجتبي و قتل هاي زنجيره اي:

بالاي دفتر آقاي خامنه اي در خيابان پاستور، مجتبي خامنه اي دو اتاق دارد كه ملاقات هايش را در آن جا انجام مي دهد. يكبار در همان اتاق ها به سعيد امامي مي گويد كه چرا همين كاري را كه با لات ها كردي ابا روشنفكرها نمي كني؟
سعيد امامي مي گويد : كتبي بنويس.
حجازي رئيس دفتر آقاي خامنه اي به دري نجف آبادي وزير اطلاعات وقت مي نويسد كه با درخواست هاي آقاي امامي موافقت كن. بعدها كه دري نجف آبادي متهم شد كه در قتل ها دخالت داشته است، گفت:در صورتي كه من دستگير شوم نامه حجازي را كه مخفي كرده ام، منتشر خواهد شد تا معلوم شود كه قتل هاي زنجيره اي دستور مجتبي بوده است. در نتيجه موضوع قتل هاي زنجيره اي نتوانست به گردن دري نجف آبادي بيفتد، اما كسي يقه مجتبي را هم نگرفت.
سعيد امامي تا زماني كه دستگير نشده بود هر يكشنبه بعد از ظهر از ساعت 4 تا 7 شب مجتبي را در همان دو اتاق بالاي دفتر رهبري ملاقات مي كرده است. مصطفي و مجتبي هر كدام 16 محافظ دارند كه غير از دو نفرشان ديده نمي شوند.
مجتبي درس طلبگي خوانده است و در حال حاضر گاهي در قم درس طلبگي مي دهد.هنگامي كه او مشغول درس دادن است 8 نفر از طلبه ها از او محافظت مي كنند.

مجتبي و انتخابات جديد:

در مورد انتخابات تز مجتبي اين بود: طرفداران مخالف سوسولند.دو تا باطوم بخورند در مي روند. تزي كه جواب نداد.
پس از انتخابات وقتي شعار (مجتبي بميري، رهبري رو نبيني) بر سر زبان ها افتاد ، بسياري از زندانيان سياسي شلاق خوردند تا كسي يا كساني كه اين شعارها را بر سر زبان ها انداخته بودند، شناسايي شوند. تصور دفتر رهبري و خود مجتبي اين بود كه نام او هر چه كمتر بر سر زبان ها بيفتد، راحت تر مي تواند به كارهايش ادامه بدهد.حيرت مجتبي و دفتر رهبري اين بود كه نام مجتبي را چه كسي بر سر زبان ها انداخته است.چرا كه مجتبي تا قبل از انتخابات اخير بيشتر پشت پرده بود.
در حال حاضر بعد از خامنه اي ،مجتبي پر قدرت ترين شخص ايران است كه با هماهنگي سپاه، فرمانده اصلي كودتاي پس از انتخابات است. مجتبي در بعضي از موارد حتي بر خلاف نظر پدرش علي خامنه اي رفتار مي كند. به عنوان مثال در آبان ماه سال 1388 به رئيس دادگاه مربوط به متهمين تجاوز و شكنجه در كهريزك توسط فيروز آبادي اطلاع داده شد كه آقاي خامنه اي دستور آزادي متهمين كهريزك را داده است. متهمين آزاد مي شوند، اما رئيس دادگاه از لاريجاني رئيس قوه قضائيه مي پرسد : چرا بيت رهبري از طريق شما به من امر نكرده اند؟
لاريجاني اظهار بي اطلاعي مي كند اما اصرار مي كند كه قضيه را مسكوت بگذارد تا از شخص آقا بپرسد. و مي گويد قرار است پس فردا شرفياب شوم. دو روز بعد از آقاي خامنه اي مي پرسد: كه چرا از طريق من به رئيس دادگاه ابلاغ نفرموديد؟
خامنه اي اظهار بي اطلاعي مي كند و مي گويد من چنين دستوري نداده ام. فيروز آبادي كه در آن لحظه براي بازديد در قزوين بوده است احضار مي شود و با هليكوپتر خودش را به بيت مي رساند.خامنه اي از او مي پرسد: تو چنين دستوري داده اي؟
فيروز آبادي مي گويد: بله من گفتم.
خامنه اي مي پرسد:از چه كسي چنين دستوري گرفتي؟
فيروز آبادي مي گويد اجازه بدهيد خصوصي عرض كنم.خامنه اي به او حكم مي كند تا فوري گزارش دهد. و او مي گويد: آقا مجتبي فرمودند.و دوباره خامنه اي دستور دستگيري مجدد متهمين كهريزك را صادر مي كند.

در مورد انتخاب شدن احمدي نژاد هم قصه از اين قرار بود كه كروبي در موقع شمارش آرا خوابش برد و وقتي از خوا ب برخاست احمدي نژاد از او پيشي گرفته بود.قاليباف نيز نقل مي كند كه قرار بود من رئيس جمهور شوم اما يكباره عنايت آقا از من برداشته شد.در همه موارد اين مجتبي بوده است كه به سپاه و بسيج مي گفته است كه آقا مي خواهد شما به چه كسي راي بدهيد. اين موضوع را كروبي پس از انتخابات احمدي نژاد در دور اول افشا كرد.
تا پيش از انتخابات، مجتبي خامنه اي به عنوان نفر دوم دفتر رهبري، تنها براي سياسيون درجه اول نظام شناخته شده بود، اما حوادث بعد از انتخابات رياست جمهوري 1388 نام مجتبي را به عنوان عامل اصلي كودتا بر سر زبان ها انداخت.

مجتبي و وليعهدي او:

بسياري معتقد بودند كه آقاي خامنه اي براي بعد از خودش به شاهرودي فكر كرده است.زيرا خامنه اي نمي تواند با جانشيني مجتبي پسرش احساس نظام پادشاهي يا موروثي را براي مردم تداعي كند.
موضوع جانشيني پسر به جاي پدر حتي در زمان خميني هم مطرح شد.عده اي به خميني پيشنهاد كردند كه احمد آقا پسر او پس از خميني جانشين او باشد. خميني خود بيش از هر كسي مخالف بود. او صراحتا به هاشمي رفسنجاني گفت: هر كس را مي خواهيد به جز احمد جانشين من كنيد اما در حق من چنين جفايي را نكنيد. نگذاريد مردم بگويند مثل شاه قدرت از خودش به پسرش ارث رسيد.
اما عده اي و كم كم حتي مردم اين فرض را پذيرفته اند كه در جمهوري اسلامي هر چيز مي تواند اتفاق بيفتد. انتشار يك وصيت نامه پس از مرگ خامنه اي، و يا حتي يك كودتاي نظامي توسط سپاه، با اعلام مريضي نا بهنگام خامنه اي مي تواند قدرت را به طور كامل در اختيار مجتبي قرار دهد.مجتبي در حوزه علميه درس خارج خوانده است و در مدرسه گلپايگاني درس فقه مي دهد.او بيش از هر كسي روي پدرش اثر دارد.در بيت رهبري كارهاي مختلف بين پسران خامنه اي تقسيم شده است.سهم مجتبي مسئوليت سازمان هاي نظامي و امور اقتصادي و امور شخصي خامنه اي است.

مصطفي خامنه اي:

با آن كه مصطفي پسر اول و ارشد خامنه اي است اما مجتبي گوي سبقت را از او ربوده است. شركت مخابرات كه به سپاه داده شد، دعواي مجتبي و مصطفي بوده است.چون مجتبي ايرانسل را داشت.، مصطفي رفت تا از طريق سپاه مخابرات را صاحب شود و چون كسي از سپاه حساب پس نمي خواهد، پس مصطفي پشت سپاه مي تواند خود را مخفي كند.
مصطفي نيز درس طلبگي خوانده است.و اگرچه در حاشيه مجتبي به سركوب مشغول است اما علاقه او بيشتر به امور اقتصادي است.در ايران هر پژويي كه فروخته مي شود ،حدود 150 هزار تومان سهم مصطفي است.تا به حال در ايران 2 ميليون پژو فروخته شده.فراموش نشود در ايران سالانه بيست و چند هزار نفر در تصادفات مي ميرند و بخش عمده آن به وضعيت بد ماشين هاي در حال تردد بر مي گردد كه صرفا براي سود بيشتر آقا زاده ها توليد مي شوند ، نه براي مصرف بهينه مصرف كنندگان.
مصطفي در طلبگي درس خارج خوانده و اصول و فقه درس مي دهد. همسر مصطفي، دختر آيت اله خوشوقت است كسي كه حكم قتل ها را به همراه محسني اژه اي در مورد ترور لات ها صادر كرد. مصطفي صاحب يك فرزند به نام جواد است.و مسئوليت سازمان هاي مذهبي در بيت رهبري با اوست.

ثروت مصطفي: يك ونيم ميليارد دلار

1 ميليارد در حساب بانكي آفريقاي جنوبي و سوريه
400 ميليون دلار ملك در آفريقاي جنوبي و آلمان
100 ميليون دلار الماس و پول نقد در تهران

قرار داد پژو در زمان نجات حسينيان وزير صنايع سنگين بسته شد. سال هاي اول سودي در كار نبود تا غروي آمد.بعد ايران خودرو زير نظر مصطفي كار مي كرد.دو ميليون پژو فروختند.150 هزار تومان بابت هر پژو به مصطفي رسيد. پسر محمدي گلپايگاني كه در فرانسه درس حقوق مي خواند، مسئول اداره پژو و امور ايرباس در فرانسه شد. وقتي پسر محمدي گلپايگاني به تهران آمد كار را به خود مصطفي منتقل كرد.

امور اقتصادي ديگر مصطفي:

مصطفي در شهر تهران كار خريد و فروش زمين مي كرد و مي كند.
دعواي رفيق دوست در سال 74 و 75 دعوا سر تقسيم پول با بچه هاي خامنه اي بود و در همين رابطه خدا داد را دستگير كردند.
شركت خط هوايي كاسپين كه ده هواپيما دارد زير نظر مصطفي كار مي كند.ابتدا زير نظر رجبي نامي كار مي كرد كه رجبي را بيرون كردند.
واردات بي ام و نيز مال مصطفي است.
يك ماجراي باور نكردني :هواپيماي پادشاه بورناي را به مبلغ 100 ميليون دلار خريدند. مصطفي و گلپايگاني و پسر گلپايگاني براي معامله به سفر رفتند. يك سوري دلال معامله بود.70 ميليون دلار پول نقد داده شد. اما دلال سوري پول را خورد و هواپيما را هم نداد و در دنيا گم و گور شد.عده اي هم مي گويند گلپايگاني سر مصطفي كلاه گذاشته است.
پروژه مصطفي اين است: هر ايراني يك پژو.

مسعود خامنه اي:

متولد 1353 است.همسر او سوسن خرازي فرزند آيت اله خرازي و خواهر صادق خرازي است. پس از انتخابات خانواده آيت اله خرازي بابت آبرويي كه از آن ها به سبب حوادث پس از انتخابات رفته است ، مساله دار شده اند و سوسن خرازي به خانه پدري بر گشته و در شرف طلاق از مسعود است. مسعود بيش از برادران ديگر خود روشنفكر نشان مي دهد.او در دانشگاه درس حقوق خوانده و مسئوليت بنيادها در بيت رهبري و مسئول سايت خامنه اي است.

ثروت مسعود: 500 ميليون دلار

400 ميليون دلار حساب بانكي در فرانسه ، لندن ، سوريه
100 ميليون دلارنقد در تهران
واردات رنو مال مسعود است. قرارداد رنو زمان خاتمي بسته شد.بچه هاي وزارت صنايع داشتند قرارداد رنو را مي بستند كه توسط احمد توكلي جلوگيري شد . وقتي ميثم وارد قرارداد شد، احمد توكلي گفت: مشكلي ندارد و مساله حل شده است.
محمد خامنه اي برادر خامنه اي براي امضاي قرارداد با مسعود به پاريس رفت. موقع افتتاح خط ، مسعود و محمد خامنه اي نيز حضور داشتند.
مسعود خلباني بلد است.و مي تواند است با فالكوم پرواز كند.

ميثم خامنه اي:

متولد سال 1357. همسر او لولاچيان فرزند يك بازاري است. ماشين ال90 رنو توسط مسعود خامنه اي و عمويش محمد خامنه اي تا سالي صد هزار مورد وارد ايران مي شود و بابت هر ماشين 500 هزار تومان به ميثم و عمويش مي رسد.ميثم الهيات خوانده است و اكنون در دفتر خامنه اي كار مي كند.مسئوليت ستاد اجرايي بيت رهبري با ميثم است.

ثروت ميثم:200 ميليون دلار

در حساب سوريه: 190 ميليون دلار
نقد: 10 ميليون دلار

بشري خامنه اي:

متولد 1359. شوهر او پسر محمدي گلپايگاني (رئيس دفتر خامنه اي) است.سن او 2 سال از انقلاب كمتر است و مثل خواهرش هدي قد بلند و لاغر است و موهاي بوري دارد. او وقتي به مدرسه مي رفت 2 محافظ تا بيرون آمدن او از مدرسه پشت در مي نشستند.بشري خامنه اي با زن طائب رفت و آمد داشت. يك روز بشري به خانه طائب مي رود و مي بيند تن زن طائب سياه است.از او علت را مي پرسد و زن طائب به گريه مي زند و درد دل مي كند كه ديشب طائب اسلحه را روي سر من گذاشته بود و مي گفت كه اعتراف كن كه با برادرت رابطه جنسي داشته اي.اگر اعتراف نكني شليك مي كنم.و بعد هم مرا زد.اين داستان توسط بشري به گوش خامنه اي مي رسد و منجر به اخراج طائب براي مدتي كوتاه از بيت رهبري مي شود.
ثروت بشري: 100 ميليون دلار نقد(كه از بيزينس به دست نيامده و هديه پدر است.)

هدي خامنه اي:

متولد 1360همسر پسر برادرآقاي كني است.علاقه او و خواهرش مثل علاقه دو زن معمولي به آرايش و تغيير لباس است.در مهماني هاي زنانه بادامن كوتاه حاضر مي شوند. تا پيش از انتخابات يك آرايشگاه مشهور در خيابان فرشته را قوروق مي كردند تا آرايش موهاي خود را تغيير دهند.اما از زمان انتخابات به بعد اتاقي در دفتر رهبري به يك آرايشگاه تبديل شده تا امنيت دختران و عروسان خامنه اي در فضاي نا امن بعد از انتخابات بيشتر شود.
ثروت هدي: 100 ميليون دلار نقد( از پدر هديه گرفته است.)

برادران خامنه اي:

حسن برادر خامنه اي 500 ميليون دلار ثروت دارد كه 400 ميليون آن در سوريه و لندن 20 ميليون دلار نقد در تهران 80 ميليون دلار در حساب لندن و دبي است .او مدتي در وزارت ارشاد مسئول سانسور و مدتي در وزارت نفت مسئول نظارت بر فروش و حمل و نقل نفت بوده است.

محمد برادر خامنه اي 100 ميليون دلار ثروت دارد.
هادي خامنه اي كه در دوره شاه به 3 سال زندان محكوم شده بود به دليل فاصله اش از اين خاندان منزه تر زندگي مي كند.او جزء طيف اصلاح طلبان است و سردبير روزنامه حيات نو است ، كه گاهي روزنامه اش هم توقيف مي شود.

ثروت هاي حاشيه اي و ناگهاني خانواده خامنه اي:

در زمان نوربخش به شركتي كه مال محمدي گلپايگاني و پسرش بود و به همراه بچه هاي سپاه و با مديريت قاسم سليماني اداره مي شد ارز داده مي شد و در دبي مي فروختند. اين ها ارز را مي خريدند به 400 تومان و يك بار سه روز بعدش فروختند به800 تومان. 5 ميليارد دلار ارز به طور ناگهان دو ونيم ميليارد دلار سود كرد. از طرف قوه قضائيه هفت هشت نفر در اين رابطه دستگير شدند كه سليماني از طرف آقاي خامنه اي آن ها را آزاد كرد.(دوره آقاي خاتمي بود و شاهرودي را تهديد كردند تا آن ها را آزاد كنند.)
از قرارداد هاي اسلحه: (تانك و موشك و ضد هوايي)
فقط 10 ميليارد دلار با چين معامله اسلحه شده است (3 ميليارد دلار كميسيون گرفته شده، چون كميسيون قرار داد اسلحه بالاست)
11 ميليارد دلار از روسيه اسلحه خريده شده است. (3 ميليارد دلار كميسيون گرفته شده است.)

حدود دو و نيم ميليون بشكه نفت ايران روزانه فروش مي رود كه يك ميليون ونهصد هزار بشكه آن از طرف خامنه اي فروخته مي شود.بابت حمل و نقل هر بشكه نفت 5 سنت كميسيون بر مي دارند.
بعضي از پول ها هم براي پروژه هاي سري است و كسي حسابش را ندارد. :پروژه هاي اتمي/ نظامي /حزب اله /و پروژه هاي خارج از كشور. مثلا مي گويند 20 ميليون دلار مي خواهيم.نصفي اش را خرج مي كنند و نصفي اش را خودشان بر مي دارند.
حالا معلوم است كه چرا خامنه اي كه با روضه اباعبدالله سر كار آمده است براي كدام منافع به راحتي در روز عاشورا آزاديخواهان و حتي عزاداران حسيني را مي كشد.

عاشوراي سال 1388
محسن مخملباف