مارکوس و دانیل دو برادر سوئیسی هستند که توانستهاند نام خانوادگیشان را تبدیل به یک مارک تجاری منحصر به فرد کنند، به نام "فرایتاگ". (Freitag) محصولی که این دو برادر ارائه میدهند، فقط کیف است، آن هم در انواع مختلف، از کاری و خرید گرفته تا کیفهای آیپاد و آیفون. البته در بین محصولاتشان میتوان جاکلیدی هم پیدا کرد. کیفهای برادران فرایتاگ با تمام کیفهایی که پیشتر به بازار آمدهاند، یک تفاوت اصلی دارند و آن هم اینکه سرچشمهی به وجود آمدنشان صد در صد ناشی از خلاقیت این دو برادر بوده است. ۱۶ سال پیش اولین کیف فرایتاگ روی میز آشپزخانهی آپارتمان این دو برادر در زوریخ متولد شد.
در آن زمان روزانه صدها تریلی حمل بار از نزدیک خانهی آنها رد میشد؛ چیزی که باعث به ستوه آمدن همسایهها شده بود، به دانیل و مارکوس ایده بخشید. آنها با استفاده از یک روکش کهنهی تریلی و یک کمربند ایمنی فرسوده اولین کیف را در آشپزخانهتولید میکنند. مارکوس میگوید: «این کیفها واقعا دوام زیادی دارند. عمر قدیمیترین کیف ما به ۱۶ سال میرسد و هنوز هم قابل استفاده است. من هر چند وقت یکبار در زوریخ آن آقا را که کیف ما را خرید، در خیابان میبینم و خوشحال میشوم؛ هر چند کیفش کمی کهنه شده اما هنوز هم به خوبی کار میکند.»
بازار داغ خرید روکش تریلی
تمام کیفها توسط برادران فرایتاگ طراحی میشوند و برای این کار بایستی در مرحلهی اول تعداد زیادی روکش تریلی از سراسر اروپا خریداری شود. به گفتهی مارکوس آنها با این کار برای روکشهای تریلی و کامیون یک بازار خرید هم به وجود آوردهاند : «ما یک لیست قیمت داریم. بسته به رنگ، برای هر کیلو مبلغ متفاوتی را پرداخت میکنیم. مثلا وقتی که تعداد زیادی روکش آبی داریم، قیمت رنگ آبی پایین میآید و وقتی هم که نیاز به رنگ سبز خاصی داریم، پول بیشتری برای آن پرداخت میکنیم. در اصل یک بازار به راه انداختهایم.»
مارکوس و دانیل به گفتهی خودشان هیچوقت در خیابان برای ایده گرفتن دوره نمیافتند، بلکه تنها با استفاده از یک ورق سفید، طرحهایشان را پیاده میکنند؛ طرحهایی که همگی ساده و کاربردی هستند، اما مهمتر از همه اینکه نتیجهی نهایی نباید یک کیف ارزانقیمت به نظر برسد. البته با دیدن قیمتهایی که در وبسایت آنها برای هر کیفی در نظر گرفته شده، این نکته به خوبی قابل درک است.
متخصصین شستشوی روکش
چرخهای کارخانهی فرایتاگ در حال حاضر با ۸۵ کارمند و تولید سالانه بیش از ۲۰۰ هزار محصول میچرخد. روکشهای تریلی به محض رسیدن به کارخانه به طور اساسی شسته میشوند، البته در این بین باید دقت کرد که در حین شستشو آسیبی به آنها نرسد و نوشتههایشان پاک نشوند. همین امر هم موجب شده تا به گفتهی مارکوس، آنها به دانش ویژهای در زمینهی چگونگی شستن روکش تریلی هم برسند. بعد از شستشو، نوبت عکاسی است تا بعدها خریداران و حتی دوزندگان هم بدانند که این کیفها پیش از عمل چگونه بودهاند. مارکوس از ۱۲ دوزندهای یاد میکند که در کارخانهی فرایتاگ کار میکنند. به گفتهی او، این افراد تنها دوزندهی معمولی نیستند. آنها اغلب شابلونهای سفید رنگی را روی روکشها قرار میدهند و این طرف و آن طرف میبرند تا اینکه بالاخره یک برش مناسب پیدا میکنند که میتوان از دل آن کیف زیبایی را درآورد.نکیف آن
کیفهای موزهای
محصولات فرایتاگ بیشتر از راه اینترنت به فروش میرود، با این حال شماری از آنها در بوتیکهای کوچک نیز عرضه میشوند. البته داستان اولین فروش کیفهای فرایتاگ در کشور همسایه، یعنی آلمان کمی متفاوت است: «اولین بار ما دو چمدان پر از کیفهایمان را با قطار شبانه به برلین قاچاق کردیم و آنجا در مرکز شهر در یک مغازهی دنج فروختیم. حالا دیگر این کار را کمی حرفهایتر انجام میدهیم. ماشینها را بار میزنیم و مثلا راهی ژاپن یا ایتالیا میکنیم.»
محصولات فرایتاگ سالانه ۲۰ تا ۳۰ درصد رشد میکند و دانیل و مارکوس اعتقاد دارند که آنها همچنان پتانسیل بالایی برای رشد در بازار دارند. هر چند رشد بیشتر به معنای مشکلات بیشتر است. علیرغم موفقیت چشمگیر، مارکوس همچنان همان انسان فروتن گذشته است که با دوچرخه سر کار میرود. البته نسبت به این موفقیت مغرور است، زیرا اولین کیف مارک فرایتاگ هم اینک در موزهی طراحی قرار داده شده است. به ویژه اینکه در حال حاضر نمایشگاهی در آنجا دایر است و این کیف در یک ویترین شیشهای گذاشته شده است. علاوه بر آن، درست عین همان مدل در کلکسیون طراحی موزهی هنرهای مدرن در نیویورک نگهداری میشود.
DW-WORLD.DE
0 پاسخ به خلاقیت دو کارآفرین سوئیسی
نظر شما چیست؟